از آنجا که محصولاتی همچون چای سازمان دارد و صاحبان نظر دارد میطلبد که در این حوزه هم قدم های محکم با حمایت دولت و مجلس برداشته شود.
سال‌هاست که شاهد هستیم خرمای کبکاب دشتستان بازارش در خورشأن کشاورزان غیور و زحمتکش نمی‌باشد و طی چند سال اخیر این محصول در دشتستان، شکست های جبران ناپذیری را برای کشاورزان و باغداران به ارمغان آورده است، اگر مجلس و دولت با همکاری و تعامل سازمان خرما را تشکیل دهند امیدی خواهد بود تا بتوان با برنامه که یکی از آن برنامه ها، صادرات خرما می‌باشد به بازار هدف، آن وقت هست که شاهد انگیزه و روحیه مضاعف در وجود کشاورزان عزیز متبلور می‌شود.
در تیرماه ۱۴۰۲ بالغ بر ۱۰ هزار تن خرما در سردخانه‌ها موجود بود و هیچگونه تصمیم مثمرثمر جهت خرید حداقل تعاونی شکل نگرفت و کشاورزان مظلوم خرمای خود را با ضرر به قیمت حداقلی و به ناچار فروش کردند و در بعد دیگر تقویت صنایع فرآورده‌های وابسته به این محصول می‌باشد که جای بسی تأسف و تأثر است که خرمای درجه ۲ ما که همان زرد و خاصه می‌باشد به استان آذرباییجان شرقی حمل و بارگیری می‌شود و در آنجا فرآوری و تبدیل به مواد غذایی همچون کیک و کلوچه، لواشک، تمر و نوشابه می‌شود و از همه مهمتر ایجاد اشتغال به جای اینکه در دشتستان باشد در آذرباییجان شرقی ایجاد اشتغال می‌شود.
نبود راهکار و پیشنهاد و عدم برنامه‌ریزی صحیح عامل اصلی موضوع می‌باشد. وظیفه کشاورز این است که محصول خود را باکیفیت تولید نماید و وظیفه مسئولین امرحفظ ثبات بازار و چاره اندیشی و حمایت برای این قشر مظلوم می‌باشد.