دشتستان بزرگ-ساناز صالحی: زندگی مهارت بازی کردن با ۵ گوی شیشه ای، همزمان با هم و حفظ تعادل آنهاست. ١-جسم: همه ما می دانیم که باید از جسم خود مراقبت کنیم و برای سلامت جسمی خود تلاش کنیم، برخی بر این باورند که دنیا دو روز بوده و چه چیزی لذت بخش تر از خوردن، و ممکنه حتی به دلیل غرق شدن زیاد در کسب و کار وقتی را برای برنامه ریزی و رسیدگی به سلامت جسمی ائم از تغذیه مناسب، ورزش مداوم، و… اختصاص ندهند. قابل توجه است که زمان آسیب جسمی به هر نحوی، عملکرد شخص در مابقی جنبه های زندگی خواه یا ناخواه کاهش یافته و چه بسا که به روان ما نیز آسیب جدی وارد می کند، بنابراین احترام به بدن خود را فراموش نکنید. ٢-روان: همانطور که بدن ما به پرورش و مراقبت نیاز دارد، بیش از آن باید به پرورش و سلامت روان توجه داشت. همه ی ما آگاهیم که در صورت آسیب روانی عملکرد ما در دیگر جنبه های زندگی مختل خواهد شد، چه بسا اغلب بیماری های جسمی ما از عدم سلامت و عدم مراقبت از روان ما سرچشمه می گیرد. که در این زمینه می توان از آموزش کمک های مشاوره و روانشناس و مددکار اجتماعی مطالعه و رسانه ها بهره برد، و قابل توجه هست که آسیب جسمی فقط خود شخص را در معرض خطر قرار می دهد، اما آسیب روانی علاوه بر خود شخص، خانواده، و جامعه را هم تحت تاثیر قرار می دهد. ٣-خانواده: ما در خانواده رشد می کنیم و فرزندان ما نیز در خانواده رشد میکنند و مورد پرورش قرار می گیرند. بنابراین باید در کنار موارد فوق توجه خاصی به خانواده و جَو حاکم بر آن داشت، به طور مثال اگر بیشترین انرژی خود را صرف کسب و کار کرد به بهانه ی خوشبخت شدن، و توجه کمتری به سیستم خانواده داشت، ممکن است خانواده به نقطه ای برسد که سلامت خود را از دست داده و هیچ سطح درامد و تجملاتی احساس خوشبختی را به اعضای آن منتقل نکند. ۴-دوستان، اقوام، جامعه و ارتباط با دیگران به جز خود و خانواده: خود را به هیچ بهانه ای حبس در یک چهارچوب نکنید. ارتباط اجتماعی خود را با اطرافیان خود حفظ کنید، انسان در جمع زندگی می کند، و انزوا او را بیمار میکند، شاید با خود بگویید اول این دوره را می گذارنم،(به طور مثال مقاطع تحصیلی)و سپس به ارتباط اجتماعیم می پردازم، و بعد با اقوام تعامل می کنم، و بعد… اما چه بسا در آن برهه به انزوا و نوعی حصار درونی وارد شوید که دیگر توانایی برقراری ارتباط با دیگران حتی برای شما آزار دهنده باشد و این خود نشانه ای از عدم سلامت روان است. ۵: کسب و کار: قطعا فردی که کار می کند و شغلی دارد کیفیت سلامت روان بالاتری دارد، اما این گوی، یک گوی شیشه ای است که ممکن است شخصی تنها حواس خود را به همین یه گوی منعطف کند و تمام جنبه های دیگر را کم اهمیت تر پیش ببرد و بالعکس. فرد ممکن است به بهانه ی زندگی دو روز است و باید خوش بود و تفریح کرد… از کسب و کار باز مانده و در آخر در ارضتی نیازها ناکام. اما مهم این است، چطور می توان تعادل بازی با هر پنج گوی را حفظ کرد؟ آموزش،  یادمان باشد که ما همه چیزدان نیستیم و در هر رسته ای تخصص کافی را نداریم، و البته زندگی را از بدو تولد یاد نگرفته ایم، بلکه باید آموزش ببینیم، آموزش و اقدام و اجرا.