دشتستان بزرگ- اعظم معارفی: حتما این جملات را زیاد شنیده اید که:” وای یک لحظه چشمام سیاهی رفت”، ” دستام می لرزه ،فکر کنم قندم افتاده”، ” چرا رنگت مثل گچ شده؟” ، ” سردم نیست ولی لرز دارم” ،” حالت تهوع و سرگیجه دارم” ،” عرق سردی روی تنم نشسته”
این جملات بیشتر زمانی بکار برده می شود که دچار افت قند شده باشید .و قند کافی به مغز نرسیده باشد و مغز دچار مشکل می شود.
گلوکز :
گلوکز (قند) سوخت اصلی مغز است . و انرژی لازم برای سلولهای مغز را تامین می کند. اهمیت این قند برای مغز به حدی است که اگر تنها ۳ دقیقه گلوکز به مغز نرسد سلولهای عصبی آن از بین می روند.

قند مورد نیاز مغز
ما انواع و اقسام قندها را در طبیعت داریم که از طریق خوراکی وارد بدن می شوند مانند لاکتوز(قند شیر) فروکتوز(قند میوه)، مالتوز،ساکاروز،نشاسته،سلولز،گلوکز و…
اما سلولهای مغز فقط از گلوکز استفاده می کنند.و تمامی قندها بعد از تبدیل به گلوکز از فیلتر مغز می گذرند و وارد سلولهای مغزی می شوند.

مغز منبع ذخیره قندی ندارد که گلوکز مورد نیازشان را ذخیره کنند. و در صورت لزوم مصرف کنند ،به همین دلیل اگر قند قابل استفاده به اندازه کافی برای نیاز مغز در خون نباشد عوارض کمبود قند خون آشکار می شود و فرد به هیپوگلیسمی (کاهش قند) مبتلا می شود.
برای اصلاح چنین وضعیتی باید قند را به خون رساند تا به مغز برسد.اگر میزان قند در خون زیاد باشد پایین آمدن آن بسیار دشوار است و اگر میزان قند پایین باشد باید قند کافی مصرف کرد تا قند خون افزایش یابد و سوالی که پیش می آید، این است که باید چه نوع قندی مصرف کرد؟
طبیعی است که این قند، باید قند طبیعی باشد و قبل از غذا مصرف شود تا به سرعت جذب و وارد جریان خون شود.

ادامه دارد…