دشتستان بزرگ- مریم باصولی: پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ در روزهای سه شنبه به معرفی هنرمندان این شهرستان پرداخته و با انجام مصاحبه و یا ارائه مطالبی، در راستای شناساندن این هنرمندان تلاش دارد.

این هفته شما را دعوت می کنیم به خواندن زندگی نامه و کارنامه یکی از هنرمندان برجسته در دشتستان که خواندن آن خالی از لطف نیست

لطفا خودتان را به مخاطبین ما معرفی بفرمائید.

رضا عباسی ، متولد ۱۱.۲.۱۳۵۸ آبادان، متاهل، کارشناسی سینما و در حال حاضر رییس اتحادیه عکاسان دشتستان هستم.

چند سال است که در رشته عکاسی فعالیت کرده و چه مقام هایی بدست آورده اید؟

از سال ۷۴ فعالیت خود را از انجمن سینمای جوان شروع کردم و در چندین جشنواره بین المللی کسب رتبه داشتم
لوکزامبورگ، ادینبورگ انگلستان و ابداع امارات متحده عربی و چندین جشنواره سراسری و استانی داوری چندین دوره مسابقات استانی و تدریس در رشته عکاسی دانشگاه علمی کاربردی بوشهر را در کارنامه کاری خود دارم.

نظر شخصی تان را در خصوص رشته عکاسی بفرمائید.

رشته عکاسی کلا از سوی هیچ نهادی تامین نمی شود و شخص اگر بخواهد عکاسی را به عنوان هنر دنبال کند، باید هزینه های این رشته را که کم هم نیست، از جایی دیگر تامین کند، اگر هم به صورت شغل به آن نگاه کند، در این اوضاع اقتصادی، وقتی برای ارائه و کار هنری نمی ماند چرا که در کل غم نان کشته ما را

آیا در رشته های دیگری نیز فعالیت داشته اید؟

در کل فعالیتم در زمینه عکاسی، ادیت و تصویربرداری است.

وضعیت عکاسی را در کشور، چگونه ارزیابی می کنید؟

وضعیت عکاسی در کشور خیلی خیلی در حال پیشرفت و همه گیری است ولی مسیر بدی را پیشرو گرفته و در مسیر درستش حرکت نمی کند، با وجود مشتاقان زیاد این رشته، آموزش های صحیحی در اختیار علاقمندان قرار نمی گیرد و مسیر درست را معرفی نمی کنند، مشکل نیز از کسانی است که تجربه و علم کافی ندارند و اقدام به آموزش و در نهایت گمراهی و سرخوردگی افراد علاقمند می شوند.

چطور با این رشته آشنا شدید و به آن روی آوردید؟

من از طریق دایی بزرگم که در این رشته فعالیت داشت با این هنر آشنا شدم.

اهدافتان را در این رشته نام ببرید.

درکل هدف عکاسی، بیان یک دنیا حرف در قالب یک فریم است و من بیشتر هدفم نشان دادن زیبایی های هستی و پیرامون می باشد.

آیا امکانات لازم برای این رشته، فراهم است؟

امکانتات که خیلی نیاز است و زیاد هم موجود. ولی اقتصاد و تورم به نحوی می باشد که به هر کس اجازه خرید تجهیزات را نمی دهد.

آیا از لحاظ مالی تامین شده اید؟

بله با روزی هشت ساعت کار کردن خودم و همسرم توانستم گذاران، زندگی کنم البته در حد متوسط جامعه.

الگوی عکاسی شما چه کسانی هستند؟

الگوی عکاسی بنده شخص خاصی نیست ولی از دوستان و عزیزان زیادی کسب تجربه کردم .
آقای یاری منفرد, آقای داود دهداری و دوست عزیزم سعید عربزاده، ولی کارهای ریچارد اودون تاثیر زیادی در زمینه عکاسی تبلیغاتی و مد، روی من داشته که بارها و بارها می بینمشان.

چند ساعت در روز برای بدست آوردن موفقیت هایتان در این رشته، تلاش کردید؟

بستگی به این دارد که موفقیت را در چه سطحی ببینید و چقدر توقع داشته باشید، ولی من چون کارم بسیار مرتبط است با رشته مورد علاقه ام، حداقل روزی ۳ الی ۴ ساعت مطالعه تخصصی دارم.

پیشنهادتان برای علاقه مندان به عکاسی چیست؟

پیشنهادم برای علاقمندان این است که این رشته را به صورت آکادمیک، یاد بگیرند، هر چند که تجربه هم مفید است ولی هر دو در کنار هم و اصولی باید کسب شوند.

آیا خاطره خوب و یا بدی در این خصوص دارید؟

تمام خاطرات عکاسی خوب بوده بجز قسمتی که دوستان عکاس زیادی دیگر در بین ما نیستند که این مسئله برای من خیلی سخت است.

و در آخر صحبت پایانی؟

صحبت پایانی برای دوستانی است که اول راه هستند که حتما از یک مرجع معتبر کار را یاد بگیرند و گول زرق و برق های فضای مجازی را نخورند، هر چیزی را به عنوان عکس قبول نکند و از اهلش هنر را فرا بگیرند.