دشتستان بزرگ: بوی ماه مهر که از دریچه شهریور در کوچه ها می پیچد، شهرها و روستاها حال و هوای دیگری به خود می گیرد و تب و تابی در بازار برپا می شود، والدین و دانش آموزان در تدارک نیازهای مدرسه  به ویژه نوشت افزار، از این مغازه به آن مغازه سر میزنند و در این میان شور و شوق نوآموزان و دانش آموزان کلاس اولی برای خرید لوازم فانتزی وصف ناشدنی است.

به گزارش دشتستان بزرگ: اما این روزها داستان شیرین یک سال تحصیلی جدید، با تخلی هایی همراه است و بازار پر مصرف نوشت افزار مدرسه نسبت به سال قبل، گرفتار گرانی های سرسام آوری شده تا جایی که نه تنها والدین بلکه فروشندگان این کالاها را هم غافلگیر و گلایه مند کرده است.

این تمام ماجرای کابوس وار والدین نیست تازه گرانی های لباس و کیف و کفش و سرویس مدارس هم به این مشکلات اضاف کنی می توان به خوبی دریافت که یک خانواده اگر حتی یک دانش آموز در مدرسه داشته باشد تا چه اندازه باید سختی بکشد تا وسایل مورد نیاز تحصیل فرزندش را فراهم آورد .

 آتش گرانی، در دامن بازار نوشت افزار

 یکی از فروشندگان نوشت افزار در این خصوص به دشتستان بزرگ می گوید: قیمت‌ ها در مقایسه با پارسال افزایش چشمگیری داشته و چند برابر افزایش شده است و به دلیل اینکه خانواده ها توان خرید ندارند، فروش این محصولات هم کاهش پیدا کرده است.

وی ادامه داد: اگر اجناس را به قیمت قبل بفروشیم فقط می‌توانیم نصف آن را دوباره برای مغازه خرید کنیم به همین دلیل چاره‌ای جز گرانفروشی و افزایش قیمت نداریم.

اما گویا آتش این گرانی، دامن بازار کیف و کفش را هم گرفته و این بازار را هم از خود بی نصیب نساخته است!

یکی از مغازه داران بازار کیف و کفش در این خصوص به دشتستان بزرگ گفت : پایینترین قیمت کیف ها از ۵۰۰۰۰ تومان شروع شده و تا ۲۵۰۰۰۰ تومان کیف و کوله موجود است، این در حالی است که سال گذشته،کیف ها از ۱۵۰۰۰ تومان شروع شده و نهایتا تا ۱۰۰۰۰۰ تومان متغیر بود.

از وسایل کهنه سال های گذشته، استفاده می کنم

پدر یکی از دانش آموزان در این خصوص به دشتستان بزرگ گفت: به دلیل گرانی وسایل مورد نیاز فرزندم، مجبور شدم کیف کهنه پارسال و یک سری نوشت افزار فرسوده را برای سال تحصیلی جدیدش استفاده کنم.

وی ادامه داد: این روز‌ها درس خواندن بچه‌ها و خرید چند قلم لوازم التحریر آن قدر به خانواده‌ ها فشار می‌آورد که باعث شرمندگی بسیاری از والدین جلوی بچه‌ ها می‌شود.

و اما مساله بعدی پوشاک یک دانش آموز است که با توجه به قیمت های موجود در بازار این قسمت نیز افزایش سرسام آوری را تجربه می کند، یک دانش آموز در هرمقطع لباسهایش با مقاطع دیگر متفاوت است و سالی حداقل ۲ دست لباس می خواهد و فقط هم برای همان سال قابل استفاده است و این مساله هم بار مالی زیادی را متوجه خانواده ها می کند.

نامه هایی هم که هر از چندگاهی توسط مدارس به دانش آموزان داده می شود با این مضموم که مدرسه نیازمند کمک مالی برای تعمیرات و ملزومات بهداشتی و ….. است هم شده قوز بالا قوز!

رفع مشکل، یا رفع تکلیف؟

 هر ساله مسئولین اعلام می کنند که به منظور جلوگیری از گرانفروشی، بازرسی از واحدهای فروش لوازم التحریر و نوشت افزار افزایش یافته و مدام از تحت کنترل بودن بازار سخن به میان می آورند، اما به راستی این چه کنترلی است که نه تنها نتیجه نداده، بلکه روز به روز، وضعیت را نگران کننده تر می کند؟

گویا، حمایت‌های انجام شده بیشتر جنبه رفع تکلیف داشته تا حمایت و رفع مشکل.

به نظر می رسد که برخی متولیان امر، شاید نمی دانند با ندانم کاری ها و بی مسئولیتی، چه بلایی بر سر آینده سازان این مملکت می آورند. آنان به گونه ای این بازار را رها کردند که صدای همه اعم از معلمین مدارس، والدین، دانش آموزان، فروشندگان نوشت افزار و خلاصه هرکسی که فکرش را بکنید درآورده اند.