آنطور که از قدیم ترها شنیده ام، آنان زمان ها  در شب های مهتاب در ابتدای خیابان شریعتی فعلی( تقریبا اول بازار که منزل پدری ما هم همانجا بود)، وقتی از اتاق به حیاط بیرون می آمدی، بوی شبوها که در هوا پیچیده بود مشام را پر می کرد.
 بعدها وسطای خیابان تا خیابان پیروزی و جلوتر, چون از محل خیابان سازمانی به بعد پر علف و گل و گیاه وحشی بود. تا این اواخر نرسیده به ۲۸ هکتاری و بعداً دورتر و هی دورتر و دیگر هیچ! جای آن گل ها و گیاهان وحشی و علف ها و پرندگان رنگارنگ و خزندگان و حشرات پر نقش و نگار و موش ها و خرگوش های صحرایی و آهوان خرامان را، سنگ و آجر و سیمان و آسفالت و آهن و زباله گرفته است.