به گزارش دشتستان بزرگ؛ روزنامه ابتکار نوشت: «بسیاری از جوانان دهه پنجاه و شصت در سال‌های پایانی دهه ۸۰ به امید یافتن کار راهی آنجا می‌شدند. دور بود و گرم و کارش طاقت‌فرسا اما پول خوبی داشت. برای جوانان بومی جنوب هم فرصت مناسبی برای کار بود. هنوز هم کم و بیش هست اما نه به اندازه آن زمان. گرچه عسلویه و مجتمع گازی پارس جنوبی‌اش از سال ۶۷ فعالیت خود را آغاز کرده بود اما بهره‌برداری ۱۰ فاز تولیدی در طول دوره دوم دولت اصلاحات (۸۰-۸۴) توانست دست بسیاری از جوانان را در پالایشگاه‌های گازی بند کند. سال‌های سال است که مناقشه بر سر خاموش شدن مشعل‌های گازی پارس جنوبی سبب شده تا این مشعل‌ها به صورت ساعتی و شیفتی فعال شوند اما همین فعالیت چند ساعت در روز در سال‌های اخیر باعث تولید گرما و حرارت، گوگرد و گازهای سمی شده است. به اعتقاد برخی کارشناسان این گرما و مواد سمی در ۱۰ سال گذشته در فضای منطقه عسلویه رها شده و موجب تشکیل حباب بسیار بزرگ در آسمان منطقه در حوزه‌ای به وسعت کیلومترها و در حدود دویست تا چهارصد کیلومتری آسمان شده است و این هوای گرم و حباب دقیقا در مسیر جبهه‌های هوای باران‌زا و سامانه‌های بارشی که از روی کویت به سمت ایران می‌آیند، قرار گرفته و باعث جلوگیری از بارور و تقویت شدن ابرها و توده هوا از روی خلیج فارس شده‌اند و قبل از رطوبت‌گیری از خلیج فارس به واسطه قرار گرفتن این حباب گرم پراکنده شده و ابری باقی نمی‌ماند تا بارور گشته و باران‌زایی رخ دهد. همه سامانه سودانی که از طرف دریای سرخ به سمت عربستان همیشه حرکت می‌کنند و از فضای عربستان عبور کرده و از سمت کویت بر روی خلیج فارس قرار می‌گیرند حتما باید از روی خلیج فارس رطوبت جذب کرده و تقویت شود تا در داخل کشور، باران به دنبال داشته باشد. اما وجود گرما در فضای گفته شده فاجعه زیست‌محیطی را به دنبال داشته که کاهش بارندگی و به دنبال آن فقر آبی در عسلویه، بوشهر و فارس و شهرهای همجوارش نمونه بارز این فاجعه زیست محیطی خواهد بود. آمارها چه می‌گویند؟ اما آیا این تئوری واقعیت دارد؟ برای یافتن پاسخ این سوال شواهد و اطلاعات دقیق آماری در دسترس وجود ندارد. شواهدی که بتواند اثبات کند که از زمان ساخت اولین فاز پارس جنوبی میزان بارندگی در طول ۲۸ سال چه تغییراتی نسبت به سال‌های قبل از ساخت آن کرده است. با این حال اطلاعات بارشی که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ در دسترس است نشان می‌دهد که بیشترین بارش در عسلویه مربوط به ماه دسامبر (دی) سال ۲۰۰۴ با بارشی برابر با ۱۳۷.۸ میلی‌متر بوده است. بعد از آن ۱۱۴.۲ میلی‌متر بارش مربوط به ماه نوامبر (آذر) سال ۲۰۱۳ بوده است. ماه ژانویه (بهمن) سال ۲۰۰۲ نیز با میزان بارندگی ۱۰۵.۹میلی متر ماه‌ها و سال‌های پر بارش در عسلویه بوده‌اند. اما به طور کلی آب و هوا در عسلویه کویری است و متوسط دما در آن ۲۵.۹ سانتی‌گراد. اطلاعات مندرج در سایت سازمان هواشناسی کشور نشان می‌دهد که در بسیاری از ماه‌های سال هیچ بارندگی در عسلویه رخ نمی‌دهد. بیش از ۷ ماه در سال در عسلویه بارندگی صفر بوده و در سال میانگین میزان بارش به ۱۳۵ میلی‌متر می‌رسد. گر چه بارندگی در عسلویه به خاطر شرایط آب و هوایی و مختصات جغرافیا بسیار اندک است اما آیا تشکیل جزیره گرمایی به خاطر فعالیت مجتمع‌های پتروشیمی در عسلویه صحت دارد؟ هواشناسی: مشعل ها آلودگی دارد، ولی کم بارشی ثابت نشده احد وظیفه، مدیر کل پیش‌بینی و هشدار سازمان هواشناسی می‌گوید: اصولا جزیره گرمایی به شهرهای بزرگی مثل تهران اطلاق می‌شود که وسعت زیاد و جمعیت زیادی دارند که در طول شبانه روز مقدار زیادی انرژی به عنوان سوخت منازل و سوخت خودرو تولید می‌کنند اما مجتمع‌های پتروشیمی هم ابعاد کوچک‌تری دارند و هم میزان مصرف سوختشان کمتر از شهرهایی چون تبریز، تهران یا مشهد است، مولد انرژی هستند و سوخت تولید می‌کنند اما مفهومش این نیست که مصرفی مشابه کلانشهرها را داشته باشند. بنابراین به این مناطق کوچک نمی‌توان جزیره گرمایی اطلاق کرد. با این حال بر اساس آن چه وظیفه می‌گوید از یک چیز نباید گذشت و آن این است که مجتمع‌ها در مقیاس کوچک محلی حداقل آلودگی هوا را تشدید می‌کنند. مثلا پالایشگاه پارس جنوبی به صورت ناخواسته موادی را می‌سوزاند و از کوره‌های بلندش که گازهای سوخته از آنها خارج می‌شود می‌توانند ذراتی را تولید و به جو وارد کنند که باعث تعدیل بارندگی شوند. او ادامه می‌دهد: مطالعاتی که در یکی از شهرهای چین انجام شده نشان داده است که در طول ۵۰ -۶۰ سال همبستگی مثبتی بین افزایش آلاینده‌ها و کاهش بارش وجود دارد. آنها از ۵۰ تا ۶۰ سال پیش مقدار آلاینده‌ها را با دید افقی مورد سنجش قرار داده‌اند و دریافتند که هر چه قدر شهر آلوده‌تر بوده و دید افقی منطقه کاهش پیدا کرده میزان بارش از حد مورد انتظار پایین‌ تر آمده است. چه عسلویه باشد چه نباشد باران نمی‌آید او در رابطه با از بین رفتن توده‌های سودانی به وسیله گرمای پالایشگاه نیز می‌گوید: بعید می‌بینم که این صحت داشته باشد. رطوبت سطوح زیرین جو همواره رطوبت خود را از عرض‌های جنوبی می‌گیرد و وقتی به خلیج فارس می‌رسد به خاطر عمق کم آن و در زمستان هوا را زودتر سرد می‌کند در نتیجه سهم زیادی در تولید رطوبت ندارد. در نتیجه نمی‌توان بر روی خلیج فارس زیاد حساب کرد. وی ادامه داد: با این تفاسیر اگر موجی که از غرب و در سطوح میانی جو وجود دارد توده‌های سودان را فعال کند این رطوبت به توده سودانی منتقل شده و بارش نیز صوررت می‌گیرد خواه عسلویه‌ای باشد یا نباشد. اما اگر نتواند این فرایند ایجاد شود هیچ بارشی رخ نمی‌دهد و هیچ ارتباطی با عسلویه ندارد.»  کم بارشی در استان فارس ارتباطی به تاسیسات عسلویه ندارد ماه پیش هم پدر علم هیدروژئولوژی ایران و عضو هیات علمی دانشگاه شیراز شایعات ارتباط کم بارشی دراستان فارس با مشعل های عسلویه در عسلویه را بی اساس خواند و گفت: ۷۵ درصد از ابرهای باران زای فارس از غرب و از جبهه مدیترانه می آید که از مسیر عسلویه عبور نمی کند. پروفسورعزت الله رئیسی اردکانی در همایش هم اندیشی بحران آب اظهار داشت: ۲۰ درصد ابرهای باران زا از عربستان و آفریقا می آید ، این ابرها از منطقه خوزستان عبورمی کنند و درفارس می بارند و فقط ۵ درصد از ابرهای باران زای فارس از اقیانوس هند و از مسیر عسلویه می گذرد. استاد دانشگاه شیراز گفت: بیشتر مشکلات ما از جبهه مدیترانه نشات می گیرد، این ربطی به عسلویه ندارد، پیام هایی که در فضای مجازی در این زمینه منتشر شده بی اساس است. البته در حال تحقیقات علمی برای مشخص کردن کامل منشاء بارندگی های استان فارس هستیم در این زمینه طرح های پژوهشی در مقطع دکتری در حال انجام است.