دشتستان بزرگ- گلاره جلالی: پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ در روزهای سه شنبه به معرفی هنرمندان پرداخته و با انجام مصاحبه یا ارائه مطالبی، در راستای شناساندن بیشتر و بهتر آنان، اقدام می کند.

این هفته، شما را دعوت می‌کنیم به خواندن زندگینامه و کارنامه کاری یکی از هنرمندان نقاشی استان که خواندن آن، خالی از لطف نیست.

به گزارش دشتستان بزرگ، هفته گذشته نمایشگاه نقاشی هنرجویان هشت تا ۱۸ سال استاد علی نازکسرایی و همکارش یاسمن سلیمانی در مدرسه تاریخی سعادت بوشهر برگزار شد.
نازکسرایی بارها به نمایش آثار هنرجویانش اهتمام داشته است. وی معتقد است که هنرجویانش هرکدام نمادی از هنرش هستند که دست و قلمش را در آثارشان بازتاب می‌دهند. این استاد نقاشی خود را مفتخر به هنرجویی نزد استادانی همچون زنده‌یاد هدایت نقوی (رنگ‌روغن)، محمد فروجی (سیاه‌قلم)، رها محسنی کرمانشاهی (رنگ‌روغن)، سعید پناه‌زاده (پاستل گچی)، محمد یزدچی (آبرنگ) می‌داند و همچنان علاقه‌مند به آموختن و آموزش است. نمایش آثار هنرجویانش بهانه‌ای شد تا با وی به گفت‌وگوی بنشینیم.

از ورودتان به دنیای هنر نقاشی برای مخاطبان بفرمایید؟

تا جایی که به یاد دارم از بچگی عاشق هنر مخصوصا نقاشی بودم و اولین علاقه خودم را در ۵ سالگی در خانواده بروز دادم و تا به اکنون روزی بدون نقاشی شب نشده است. استعداد و یا علاقه شدید را نمی‌دانم ولی یک‌چیز را خوب می‌دانم که علاقه شدید تلاش را به همراه دارد و بدون تردید تلاش به ثمر می‌نشیند. همیشه عشق خالص به نقاشی داشتم و دارم و بی چشم‌داشت و نگاه بازاری هنر را یاد گرفتم و آموزش دادم.

چه شد که تصمیم گرفتید این هنر را به دیگران آموزش بدهید؟

تدریس و آموزش را از ۱۷ سالگی آغاز کردم، آنجا که شغل دیگری در ذهنم خطور نمی‌کرد و در جایگاه ذهنی‌ام نمی‌توانستم فعالیت دیگری را بپذیرم و شرایط برای من جوری بود که شاید می‌توان گفت باید کار می‌کردم و درآمدزایی می‌کردم، به‌هرحال با فعالیت‌های کوچک در مکان‌های کوچک تدریس را آغاز کردم و با همه مخالفت‌ها و نپذیرفتن‌ها و موانع‌ها و سختی‌ها کم نیاوردم و به فعالیت ادامه دادم. با توجه به اینکه باور داشتم که هیچ قدرتی بالاتر از باور نیست و من داشتم خودم را به خودم ثابت می‌کردم نه برای شخص دیگری، ایمان داشتم که روزی من می‌توانم باوجود ناامیدی‌های بسیار، باور نداشتن‌های اطرافیان و تلاش‌ها و سختی‌های بسیار موفق باشم و از آن پیله‌ی کوچک سر باز کردم و گاه با دست بر زانو و خستگی‌های بی‌اندازه و گاه با قدم‌های کوچک، بالاخره تلاش‌هایم به ثمر رسید و توانستم در مسیر فعالیتم مخصوصا تدریس، هنرجویان موفقی را به جامعه هنری بوشهر تقدیم کنم.

اگر موافق باشید درباره نمایشگاه نقاشی اخیرتان صحبت کنیم. از انگیزه‌های برگزاری این نمایشگاه برایمان بگویید؟

از سال گذشته با همفکری همکارم یاسمن سلیمانی تصمیم گرفتیم برای دیده شدن هنرجویان ۸ تا ۱۸ سال برنامه ویژه‌ای تدارک ببینیم. اینجا جا دارد از همکاری خانم سلیمانی تشکر کنم که در این سه سال پا به‌پای من در تمامی فعالیت‌ها حضور دارند و تلاش می‌کنند. یک از افتخارات من این است که ایشان از هنرجویانم بوده‌اند و الان به صورت حرفه‌ای نقاشی می‌کنند.

پیش ازاین هم تجربه برگزاری نمایشگاه از آثار هنرجویان کودک و نوجوان را داشته‌اید؟

اولین نمایشگاه کودک و نوجوان با عنوان (پیله‌های سبز) اسفندماه سال ۱۴۰۱ مصادف با روز بوشهر ۱۸ اسفند برگزار شد که خوشبختانه بازخورد بسیار خوبی برای ما و هنرجوهای کودک شد و انگیزه‌ای برای ادامه مسیر شد، به یاد دارم سال‌ها پیش‌زمینه‌ای برای دیده شدن نبود و در واقع کسی هم برای دیده شدن هنر ما قدمی برنمی‌داشت، شروع این فعالیت برای من تماما به جهت حمایت و دیده شدن هنرجویانم است و در واقع در حال گرفتن حق خودم و این بچه‌های با استعداد از دنیای هنری هستم.

این میزان توجه شما به هنرجویان قابل‌ستایش است! آیا این مسیر را ادامه می‌دهید؟

برنامه و هدف من جهت برگزاری نمایشگاه در ابتدا دیده شدن هنر خودم و قدرت انتقال هنرم به شاگردانم است، در واقع هنرجویانم هرکدام نمادی هستند از هنر من، دست من، قلم من، آموزش من در آثار آنان دیده می‌شود و هر تشویق و یا تعریف از سمت بازدیدکنندگان و مخاطب‌ها بسیار به دل من می‌نشیند، دلیل دوم ایجاد انگیزه است، من جزو مدرس‌هایی هستم که همیشه علاقه داشتم هنرجویان وارد بازار کار شوند و فعال باشند، دوست دارم هنرجویانم به دید خانواده‌هایشان ارزشمند شمرده شوند، برای همین همیشه زمینه‌هایی را فراهم می‌سازم تا علاقه‌مندان این مسیر با نتیجه مثبت از آموزشگاه من خروج کنند. دلیل سوم ترویج هنر، تغییر دیدگاه مردم به نقاشی، عادت دادن این استان به دیدن آثار بیشتر، همان‌طور که گفتم وظیفه خیلی از مسائل هنری به گردن خود ماست و البته می‌شود گفت شاید راه دومی نباشد.

کمی درباره نمایشگاه‌های پایان هفته‌ها‌ توضیح می‌دهید؟

در رابطه با برگزاری نمایشگاه‌ها در آخر هفته باید بگویم بسیار قدم مثبت و مفیدی در استان است، چون متاسفانه ما در بوشهر از تنوع و تفریحات بسیار کمی برخورداریم و یکی از مسائلی که می‌تواند کمک کند، ایجاد فرصت‌های تفریحی برای مردم است، چه‌بسا که در این مسیر فرهنگ‌سازی هم می‌شود.

بیشتر بر چه موضوعی در آثارتان تاکید دارید؟

واقعیت، چیزی که در دنیای امروز دیده نمی‌شود.

آیا مسوولان مربوطه در این مسیر با شما همکاری کرده‌اند؟

در رابطه با همکاری مسوولان، صحبت زیادی برای گفتن ندارم، چون معتقدم مسوولیت هنر این استان برعهده ماست، ما هستیم که هنر را پرورش و گسترش می‌دهیم.

تاکنون چه مشکلاتی در مسیر حرفه‌ی شما بوده؟

با توجه به اینکه فعالیت‌های هنری‌ام مربوط به تاریخ خاصی نمی‌شود و همیشه در این مسیر زندگی کرده‌ام و قطعا موانع و مشکلات بسیاری بوده، اصلی‌ترین مشکل و مانع عدم‌حمایت اطرافیان در ابتدای شروع فعالیت هر هنرمندی است، چون متاسفانه به دید بعضی خانواده‌ها هنرکاری بیهوده است و باید در کنار فعالیت دیگری ادامه داده شود و هنر و نقاشی را حرفه درآمدزایی نمی‌بینند، درصورتی‌که با فعالیت درست و کمی صبر قطعا نتیجه‌بخش است و حرفی است که همیشه به شاگردانم می‌گویم: همانجا که عشق هست آرامش هم هست، ثروت هم هست همه‌چیز هست، علایقتان را دنبال کنید بی‌تردید به همه‌چیز می‌رسید. در خصوص سختی‌ها و مشکلات بخواهم بگویم سخن بسیار است اما بگذارید حرف‌های امیدوارکننده بزنم هرچه بوده تجربه ما و درس برای دیگران، به امید روزی که هیچ هنرمندی در هیچ کجای جهان خسته و ناامید نباشد.

تورم سال‌های اخیر در تهیه و تولید لوازم نقاشی چقدر تاثیر داشته است؟

در رابطه با تورم، شاید بگویم هنر آرزوی خیلی‌هاست و این برای من ناراحت‌کننده است که بسیاری از مردم به خاطر شرایط مالی نمی‌توانند وارد این دنیای زیبا شوند. در گذشته هنر علاوه بر آرامش برای فرد هر چند اندک درآمد هم داشت اما الان باید خیلی خوش‌شانس و علاقه‌مند باشی که بتوانی از دارایی‌ات برای هنر هزینه کنی.

حرف پایانی؟

گفتم این آغاز پایان ندارد … این اسم نمایشگاه انفرادی خودم در آینده نزدیک است، کلمه آغاز برای من امیدبخش‌ترین کلمه است. سخن بسیار است؛ اما سکوت دلنشین‌تر است اما پیامی که به نوجوانان و جوانان دارم این است که رودخانه با وجود سنگ‌هاست که صدای زیبایی دارد، این متن به‌قدری واضح است که نیازی به توضیح بیشتر نیست.