دشتستان بزرگ- اصغر شعبانی: انوشیروانی یکی از بزرگان و افتخارات ورزش کشور است. سجاد نایب قهرمان المپیک است و نیز، مدال نقره مسابقات جهانی را به گردن آویخته است. شاید اگر مثلاً با بهداد سلیمی همدوره نبود، او بود که مدال طلای المپیک را به دست می آورد اما نقره ی او نیز چیزی از طلا کم ندارد. انوشیروانی در ورزش هر چه خواسته به دست آورده و هم اکنون نیز مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل است.

می خواهم تفاوت عملکرد نایب قهرمان جهان و المپیک را با برخی مسئولان فعلی در برازجان و استان بوشهر بگویم. همشهریِ مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل، کمکِ زاهدی فرد در بازی فینال بوده. سجاد با آن همه بزرگی به استقبال داوری می رود که فینال حذفی را پرچم زده. چرا که مسئولیت دارد. کت و شلوار مدیر کلی را پوشیده که حامی و قدردان ورزشکاران استان خود باشد. او می داند که یک داور فوتبال برای رسیدن به این جایگاه چقدر سختی کشیده. چقدر شرایط دشواری را سپری کرده. او می داند که قضاوت یک جوان اردبیلی در یکی از مهمترین تورنمنت های فوتبالی کشور که قهرمانش به بازی های آسیایی می رود و بازی اش میلیون ها بیننده تلویزیونی دارد چقدر برای استانی که در آن مسئولیت دارد افتخار است و مهم است. او می داند که داور جوان هم شهری اش از بین صدها داور برای قضاوت در بازی فینال حذفی انتخاب شده پس باید احترام او را نگه داشت و قدردانش بود. سجاد انوشیروانی با دسته گل به استقبال داور فینال می رود. خدا قوتی می گوید .‌ حمایتش می کند و سپس در صفحه ی شخصی اش در اینستاگرام نیز عکسی که با او گرفته را منتشر می کند و حتماً نیز در جلسه ای از او تقدیر خواهد نمود.

اما اینجا در استان بوشهر و در شهر برازجان …

داستان بر خلاف همه ی شهرها و استان های کشور است. نه خبری از مدیر کل است و نه رئیس اداره ورزش جوانان شهرستان و نه حتا متولیان فوتبال استان و برازجان! و نه هیچکدام از مسئولانی که می توانند باشند و نیستند! چرا اینچنین است ؟ فرق ما با استانهایی مانند اردبیل چیست؟ چرا آنجا مدیر کل ورزش و جوانان با آنهمه دبدبه و کبکبه و انواع و اقسام مدال جهانی به استقبال کمک داور بازی فینال می رود و اینجا حتا عاجز از ارسال یک پیامک خشک و خالی اند؟!

مسئولان محترم اداره کل ورزش، اداره ورزش شهرستان، هیات های فوتبال استان و دشتستان و البته مسئولان فرهنگی و ورزشی شورای شهر

داوریِ بازی فینال حذفی افتخار بزرگی است. در تاریخ ثبت می شود که یک داور برازجانی و بوشهری ۹۰ دقیقه بازی را سوت زده. از ابتدای مسابقات حذفی از قبل از انقلاب تا حالا که برگزار شده کدام داور هم استانی به این افتخار دست یافته؟ چرا حامی سرمایه های ورزشیِ خود نیستید؟ آیا قبول دارید نام زاهدی فرد با نام برازجان و دشتستان و بوشهر گره خورده؟ اینکه در تلویزیون رسمی کشورمان که میلیون ها بیننده شاهد بازیِ تیم های قائمشهر و اراک هستند بواسطه ی قضاوت زاهدی فرد اسم استان تکرار می شود مهم نیست؟

شاید میثم احتیاجی به قدردانی نداشته باشد اما شماها که مسئولیت دارید موظفید به سرمایه های ورزشی توجه کنید. زحمت استقبال از زاهدی فرد و علی احمدی (داور بوشهری ذخیره بازی فینال) را که به خود ندادید اما می توانید طی برنامه و یا در خلال آیینی از آنها تجلیل نمایید تا هم باعث دلگرمی شود و هم ایجاد انگیزه برای دیگر جوانانی که در داوریِ فوتبال حضور دارند.

و در پایان اینکه این نقد را بپذیرید و تا زمانی که مسئولیت دارید برای حمایت معنویِ همه قهرمانان و ورزشکاران تلاش کنید چرا که دوران مسئولیت تان خیلی زود به انتها خواهد رسید.

*فعال ورزشی