true

ویژه های خبری

true
    امروز شنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۴
اختصاصی دشتستان بزرگ/ دلنوشته جمعی از کارکنان بیمارستان های تامین اجتماعی؛

دشتستان بزرگ: از زمان لحظه آماده باش برای کرونا، ۶ماه می گذرد و همگی کادر درمانی چه استرس ها و کابوس هایی که از ترس ابتلای به این بیماری، شب ها ارامش مان را برهم زده و در آن زمان که بسیاری خود را در کنج خانه هایشان ایمن کرده بودند، ما می بایست تن به خطر می سپردیم و برای برخی که گاها سهل انگاری کرده و یا قربانی سهل انگاری دیگران می شدند، در حالت آماده باش بوده و سپر بلا می شدیم و هنوز هم این ‌وضعیت ادامه دارد.

به گزارش دشتستان بزرگ، اوج اول کرونا را پشت سر گذاشتیم و به اوج دوم هم رسیدیم، در این مرحله بیشتر از اوج اول، عده زیادی از همکاران و پرسنل مبتلا شدند و عده ای اندک با شیفت های فشرده و خسته کننده زیر پوشش های ضد کرونایی ماسک و… بدون وقفه، نبود همکاران دیگر را جبران می کردند تا نکند خوایی نکرده و خللی در خدمت رسانی به بیماران و همنوعان ایجاد شود.

بی وقفه و بدون خوردن، آشامیدن و استراحت، با زدن دو ماسک و چندین لباس و پوشش در شیفت های درمانی، وضعیت دشواری است که درک آن از توان بسیاری خارج است.

دیگر نه سیستم ایمنی مطلوبی جهت مقابله می ماند و نه جسم فیزیکی پر توانی و اینجاست که کرونا میزبان ضعیفش را براحتی از پای در می آورد و جان برخی از کادر درمان را می گیرد.

همه این خستگی ها یک طرف و نحوه قدر دانی و تشکر رییس، مدیر درمان استان و مدیر عامل تامین اجتماعی در خصوص عدم افزایش و حتی کاهش حقوق، پاداش و مزایا و انگیزشی در بیمارستان های تابعه تامین اجتماعی، ضربه ای به روحیه ضعیف کادر درمان بود.

هرچند خدمت به خلق الله خود پاداشی بس بزرگ است که کادر پزشکی و درمان دلخوش به همان پاداش، این همه خطر را به جان می پذیرد. ولی آیا درست است که در این شرایط سخت و کمر شکن اینگونه برخورد شود؟
آیا جواب خدمت را اینگونه باید داد؟
آیا در چنین شرایط اسفناکی که قطعا روزهای سخت تری در آینده خواهیم داشت اینگونه باید انگیزه خدمت داد؟
و آیا و آیا …

به عشق مردم عزیزمان و به امید روزهای روشن و مدیرانی دلسوز این ایام سخت را پشت سر خواهبم گذاشت.
در آخر، اینجانبان جامعه پزشکی و‌ کادر درمانی تامین اجتماعی به عنوان خادمان شما خواهران و برادران دینی و هموطن، عاجزانه و ‌ملتمسانه تقاضا داریم با رعایت پروتکل های بهداشتی و ‌پزشکی، با استفاده مکرر از ماسک و دستکش، شست و‌ شوی دائم دست ها و ماندن در خانه به حد توان راه انتقال این ویروس را تا شکستن زنجیره این بیماری ادامه دهید تا کادر درمان به امید پایان این کابوس، این ایام سخت را با این انگیزه پشت سر بگذاریم.

التماس دعا

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


ajax-loader