true

ویژه های خبری

true
    امروز جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
چهارشنبه های روانشناسی دشتستان بزرگ:

دشتستان بزرگ- سیده فاطمه موسوی*: لالی انتخابی یکی از اختلالات اضطرابی است که معمولا قبل از پنج سالگی رخ میدهد اما به طور معمول در سنین مدرسه قابل تشخیص است. کودکان مبتلا به این اختلال خود انتخاب می‌کنند که کجا و با چه کسانی صحبت کنند و کجا و با چه کسانی صحبت نکنند. در واقع این افراد در مکان های جدید و در رویایی با افراد جدید و نیز سایر محیط های اضطراب آور سکوت می‌کنند، به مادر میچسبند و حتی گاهی از برقراری ارتباط چشمی نیز خودداری می‌کنند ولی در محیط های آشنا بویژه در ارتباط با خانواده هسته ای خود به راحتی صحبت و یا حتی وراجی میکند.
لالی انتخابی با کمرویی فرق دارد؛ کودک کمرو ممکن است در محیط های ناآشنا پس از گذشت زمان کوتاهی به تدریج آشنا شده و شروع به حرف زدن و یا برقراری ارتباط به شکل های مختلف کند ولی کودک موتیسم سکوت کامل میکند و هیچگونه ارتباطی برقرار نمیکند. این کودکان معمولا مشکلی در تکلم و زبان گفتاری ندارند و سکوتشان به دلیل اضطراب حاصل از آن محیط است.
کودکان با این اختلال ممکن است از حضور در محیط هایی که نیاز به صحبت کردن باشد مثل پیش دبستانی، مدرسه، کلاس های آموزشی و ورزشی اجتناب کنند و یا پس از قرارگیری در این محیط ها با کسی صحبت نکنند. در مواردی نیز برای برقراری ارتباط از ایما و اشاره مانند تکان دادن سر و یا عبارات کوتاه مثل «هوم، اوهوم و…» استفاده میکنند.
این کودکان از هوش بهنجار و طبیعی برخوردار بوده و یادگیری خوبی دارند اما بدلیل عدم برقراری ارتباط و صحبت کردن ممکن است در سنجش پیش دبستانی یا مدرسه رد شوند که در این صورت حتما باید تحت درمان قرار گیرند. درمان موتیسم باید زیر نظر روانشناس متخصص کودک و نوجوان بوده و بهتر است از رویکرد شناختی رفتاری(cbt) برای درمان آن استفاده شود.
درمان این اختلال تا سنین پایین و تا قبل از ده سالگی راحت تر است اما برای کودکان ده سال به بالا با دشواری بیشتری همراه است. همچنین میتوان از دارودرمانی نیز در کنار رفتاردرمانی استفاده کرد که معمولا داروهای ضد افسردگی(SSRIS) تجویز میشود.
گاهی بعضی از رفتارهای والدین سبب تقویت و تشدید این اختلال می‌شود؛ موقعیتی را در نظر بگیرید که یک کودک همراه مادرش وارد مکان جدیدی میشود. خانمی از او می‌پرسد: «کوچولو اسمت چیه؟» کودک سراپا اضطراب شده، به مادر میچسبد یا پشت او قایم می‌شود و پاسخی نمی‌دهد. در این هنگام مادر کودک را از این حالت نجات داده و نام فرزندش را میگوید سپس آن خانم دستی به سر کودک کشیده و میگوید: «چه بچه ناز و خجالتی هستی!» و این گونه کودو از موقعیت اضطراب آوری که داشته خلاص میشود.
در این شرایط کودک یاد میگیرد که اگر سکوت کند مادر به جای او صحبت کرده و میتواند از اضطراب رهایی یابد بنابراین پاسخ مادر تشویقی برای سکوت کودک محسوب میشود.
چنان چه فرزندتان علائم اختلال موتیسم را دارد پیش از هرچیز به روانشناس متخصص کودک مراجعه نمایید تا بتوانید در سنین پایین و هرچه زودتر به درمان وی و بهبود عملکرد اجتماعی او کمک کنید.

 

*کارشناس ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان
مدیر مرکز اختلالات یادگیری باران
رزرو نوبت: ۰۹۹۱۳۲۹۵۷۴۰

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *


ajax-loader