دشتستان بزرگ- دی سامی: امسال اوضی عید گفتن سال، سالِ آوادی بیده و کوه گیسکون خیلی سوز وُ قشنگه وُ پُرِ گُل چیش دردو واویده، مُونم خو عاشقشُم ولی تا ایسو بُر نکردمه دس دمش بزنم؛

یادومه کوچیک که بیدیم تا میخاسُم یکیشه بچینُم، دِی خدا بیامرز یه هَل، خالم خلیجه هم یه هل، بنگمون میدادن و می گفتن دست نزنین که چیشلتون کور ویمو، اینا گل چیش کوروعِن. راسشه بخین هنی یم که هنی یه زهله نمیکنم دس دمشون بزنم، نمی خدا بیامرز چطری ری مغز ما کار کرده بی که ایطر اثر کرده.
خلاصه روز جمعه بی، مانم جُل وپلاسمونه جمع کردیم پُی دِده م و میره ش محمد وُ خاسیرش رفتیم طرف ناخا تا کوه زیر گل ندیاره، همی تا و ماشین دومن واویدیم محمد میره ی دده م خواست گل سرخی بچینه تقدیم دِی رادین کنه که خومه مث بتمن انداختم وسط و گفتم چه میکنی؟ بدوخته لهپرک زدش، گفت هیچی والا مِی چه کردمه؟گفتم میخاسی گل چیش دردوعه بچینی؟ می نمیفهمی اینا سی چیش ضرر داره؟ گفت نه والله ، اوما فکر نکنم ایطری بو که میگیا، گفتم نخیرم همی که خوم میگم الده و نبویس بچینی.
همیطر که تو سبزه یل سی خوم دور میزدوم ور خوم گفتوم ای خرافاته دِی خدا بیامرز تو کمو کتاو دراورده که مو چسویدمه دمش و ول کناش نیسوم؟
خلاصه او روزکو گذشت و تا شوش همیطر فکر ما مشغول بی ، اخر شو که بیکاراویدوم گفتم تا یه سیلی تو گوگل کنم بینم درمورد ای گل کو چه نوشته؛ مو خو بچه ی مردمه اوراترک کردم؛ رفتم تا اول نوشته تریاک بی ضرر و بدون مرفینه و تو درمان آسم و برونشیت اثر داره، نخیر بلغم مغزم برطرف میکنه،به به چه گلیه، مو چقه اشتباه میکردمه؛ رفتم دومنترشه خوندم تا نوشته بدون مصلح مصرف نواوو و مسمومیتش مث تریاکه، اینجو بی که فهمیدم الکی نی که میگن استاد قدیم  گپش پاک ری اصوله، استاد قدیم زحمت کشیده گپ زده، والله بخدا….
دِی سامی