دشتستان بزرگ: پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ، روزهای سه شنبه به معرفی هنرمندان و فرهنگ دوستان این شهرستان اختصاص داده و از آنان دعوت به عمل می آورد. این هفته پای درد و دل های شاعری از این دیار نشستیم که شنیدن آن خالی از لطف نیست.

-لطفا خودتان را معرفی کنید:

عباس اوجی فرد، متولد آبان ۱۳۴۷ در برازجان و فرزند سوم خانواده از طایفه قائدی هستم. فوق لیسانس ادبیات دارم. از آنجایی که به طور حرفه ای مشغول شعر و هنر بودم هیچ وقت به ازدواج فکر نکردم و در حال حاضر مجردم.

-چه شد که شاعر شدید؟

هر هنری ذاتی است. بعضی ها صدای قشنگی دارند و خواننده می شوند. دایی من شاعر و دبیر ادبیات بود. در کنار دایی ام به شعر علاقه مند شدم. از ۱۰ سالگی شعر سرودن را شروع کردم ولی از ۲۰ سالگی به طور حرفه ای سرودن شعر را شروع کردم. البته در کنار شعر، به لطیفه گویی، داستان کوتاه و نقد ادبی هم می پرداختم و همچنان انجام می دهم.

-خانواده شما تا چه اندازه از شما حمایت می کردند؟

از آنجایی که خودم ذاتاً به شعر علاقه داشتم زیاد به حمایت خانواده توجه نداشتم. خانواده ام نیز به دلیل اینکه علاقه ای به ادبیات نداشتند، از من حمایت نمی کردند ولی مخالفتی هم نمی کردند.

-نام چند کتاب خود را بیان کنید:

جنگل بی صدا در سال ۱۳۷۸، آهنگی برای دختر امپراطور در سال ۱۳۸۳، من یک مجروح جنگی هستم در سال ۱۳۸۴، نقد ادبی (بانوی ۱۲ ساله) در سال ۱۳۸۴

در حال حاضر ۸ کتاب دیگر نوشتم و آماده چاپ دارم ولی به دلیل نداشتن هزینه نمی توانم آن را چاپ کنم.

من در سال ۸۱-۸۸ مسئول انجمن شعر فروغ فرخزاد در هلال احمر بودم. در سال های ۷۷-۸ نیز معاون انجمن شعر و مسئول روابط عمومی انجمن شعر بودم.

-بهترین خاطره شما در زمینه هنری را برایمان تعریف کنید:

سال ۸۸ مقام اول و سوم را در کنگره ای که بین ۴ استان در زمینه شعر سپید و غزل در خوزستان برگزار شد، کسب کردم که آن زمان، ۲۰۰ هزار تومان جایزه نقدی گرفتم.

-بدترین خاطره چه بود؟

هرکسی در راهی که قدم می گذارد، دوست دارد بهترین باشد. ولی به نظر خودم به دلیل اینکه نتوانستم در سطح کشوری بهترین باشم، بدترین خاطره برایم رقم خورد.

-آیا حمایت مسئولین شامل حال شما شده است؟

به هیچ عنوان مسئولین هیچگونه حمایتی از من نکرده اند.فقط به دلیل اینکه دو کتاب نوشتم و چاپ کرده ام، بیمه هنرمندان هستم وگرنه هیچ گونه حمایتی از سوی مسئولین صورت نگرفته است.

-انتظاراتتان را از مسئولین بیان کنید؟

من هیچ انتظاری ندارم از مسئولین زیرا آنها فقط شعار می دهند. مسئولین فقط هنگامی که به هنرمندان نیاز دارند، به یاد آنها می افتند.

 -دیدگاه مردم را در زمینه شعر چگونه ارزیابی می کنید؟

مردم استان ما بیشتر، شعرهای محلی را می شناسند و دوست دارند. افراد به خصوصی هستند که اشعاری مثل اشعار من را دوست دارند.

من شخصا شعرهای نو را خیلی دوست دارم مانند شعرهای فروغ فرخزاد، شاملو و سهراب سپهری ولی جدیداً خیلی از نویسندگان، به اسم شعر نو، خارج از چهارچوب می نویسند. و واقعاً به اسم شعر سپید متن هایی می نویسند که قابل تحمل نیست.

-می رسیم به سوالات یک کلمه ای، ما یه کلمه می گوییم، شما اولین کلمه ای که به ذهنتان می رسد بیان کنید:

مادر: دوست داشتنی

شاملو: شاعر سپید پرداز

خانم خدادادی: شاعر انتقادی

فرج کمالی: معترض

غلامی: شاعر دوست داشتنی

هنر: عشق

کودکی: دنیای بی خیالی

سیاست: ردش می کنم

مسئول: موظف به تعهد

ارشاد: می پسندم

برازجان: باعث افتخار

استان بوشهر: عالی

کتاب: سند هنرمند

رسانه: خبر

دشتستان بزرگ: سایت ارزشمند

-حرف آخر:

ان شاالله رسانه شما پایدار بماند. خوشحال شدم از من دعوت کردید که به سایت شما بیایم.