دشتستان بزرگ: تیم بیسبال نادری بعد از بیست سال افتخار آفرینی در کشور و داشتن ١١ ملی پوش و قهرمانی و نایب قهرمانی ادوار گذشته با یک تصمیم یک روزه نابود شد.

به گزارش دشتستان بزرگ؛ سایت ورزش بوشهر نوشت: این تیم با یک تصمیم کاملا سلیقه ای و شخصی توسط اعضاء هیئت مدیره جدید باشگاه کنار گذاشته شد، تیمی که در سالهای افتخار آفرینی با بی مهری های زیادی روبرو بود همین آقایان به قول خود مدیرعامل حتی حاظر به کمک کردن یک ریال به این تیم نبودند و در طی این بیست سال بازیکنان و کادر مربی گری با هزینه شخصی خود در مسابقات شرکت میکردند و با این وجود هم این اقایان حاظر به حتی یک قدردانی ساده یک بنر هم از این تیم دریغ کردند.

 بیسبال استان از سال ٧۵ در استان راه اندازی شد با توجه به بیشینه خود در رشته های محلی چگو خیلی سریع این رشته رشد پیدا کرد و در سال ٩۴ با توجه به وجود ١٧ ملیپوش ، تیم لیان پارسه نیز به عنوان نماینده دوم استان در لیگ یک اضافه شد با تیم نادری دو تیم در استان نماینده داشت.

 ولی امسال بعد از تغییرات بوجود آمده در باشگاه نادری و حذف پیر خاک خورده باشگاه سید غلامحسین امامزاده و تشکیل اعضاء هیئت مدیره جدید که خود جای سوال دارد که چگونه و چرا ؟ آقای مهیمنی به عنوان مدیرعامل باشگاه، تیم قدیمی بیسبال که بیست سال سابقه را یدک میکشید اخراج و تمام بازیکنان لیان پارسه را جایگزین تیم قبلی نادری نمود و با این کار تیم لیان پارسه از حضور در مسابقات انصراف داد و نماینده استان تبدیل به یک تیم شد.

 با پیگیری های انجام شده با اداره ورزش و جوانان استان، متاسفانه جهت حفظ سهمیه استان و انتقال امتیاز تیم لیان به تیم دیگری همکاری نگردید و سهمیه استان حذف و نماینده خراسان به لیگ یک صعود کرد.

حال جای سوال اینجاست که چرا این بازیکنان را کنار گذاشتند؟ این بازیکنان دنبال حق خود بودند؟ حقی که بابت آن از تمام زندگی و جوانی خود گذشتند و فقط دنبال احترام و توجه بودند ولی متاسفانه هیچ کس نه توجه کرد نه احترام گذاشت! با وجود این رفتار ها آیا بازیکنان باید سر تعظیم جلو هیئت مدیره‌ای فرود می آوردند که حتی حاضر به احترام هم به این بازیکنان نبودند؟ این هیئت مدیره حتی سوال هم نکردند شما دوست دارید برای ما کار کنید! فقط گفتند شما وظیفه دارید که با ما کار کنید و در غیر این صورت حذف می شوید.

چرا بازیکنان به هیئت مدیره جواب منفی دادند؟

هیئت مدیره تصمیم گرفتند که کل کادر فنی و مربیان آنها را تغییر دهند و بازیکنان هم در جواب این رفتار گفتند ما پشت کادری که طی این سالها مثل پدر برای ما بوده اند خالی نمی‌کنیم و اگر شما دوست دارید ما با این شرایط با باشگاه کار می کنیم: اول کل کادر تیم حفظ شود و دوم آنکه بی احترامی ها و کسری سالهای پیش را جبران کنید.

خواسته بحقی که بازیکنان به دلیل زجری که طی این بیست سال کشیده بودند داشتند. این بازیکنان با دستان خود امکانات تمرینی ساختند تا پیشرفت کنند این بازیکنان بدون کوچکترین توجه از سوی اداره ورزش و حوانان و هیئت انجمن های ورزشی برای خود انگیزه ساختند.

جای سوال اینجاست که چرا اداره ورزش و جوانان و هیئت انجمنهای ورزشی حاظر به همکاری نشدند و این تیم با ١١ ملی پوش و با استعداد و عنوان دار از لیگ یک محروم شدند.

اداره کل بعنوان متولی ورزش استان می‌باشد چرا متولی ورزش که کار توسعه ورزش را در استان دارد هیچ عکس‌العملی در قبال ملی پوشان و کسانی که برای این استان افتخار آفرینی کرده اند انجام نداند ولی این بازیکنان در حالی که سایر تیم های استانهای خواهان آنها بودند و حتی پیشنهاد تغییر نام تیم به نام خراسان با تمام هزینه ها داده بودند حاضر به شرکت در مسابقات نشدند و علاقه به استان را به مسئولین نشان دادند ولی این دلسوزی در ورزش استان مفهوم و خواهانی دارد؟ کسی درد این ورزشکاران را می‌داند؟