دشتستان بزرگ: جمعی از انجمن های محیط زیستی دشتستان، با ارسال بیانیه ای به پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ، نسبت به اظهارات شهردار برازجان در نشست خبری، ابراز ناخرسندی کردند.
متن این بیانیه بدین شرح است:

با درود و پیشکش مهر به پیشگاه شهروندان فهیم شهر برازجان

توجه به پارک ها و فضای سبز شهری و احداث آن ها از مقولات بسیار ارزشمند و ساختاری هستند، که از قرن ۱۶ و ۱۷ به صورت علمی وارد مبحث شهرسازی شده است. به سبب چیرگی زندگی ماشینی و از بین بردن فضاهای سبز برای رشد شهر ها با چالش ها و مخاطرات عظیم زیست محیطی روبرو هستیم. بنابراین یکی از ارکان حیاتی و بسیار مؤثر در ایجاد شور و نشاط اجتماعی و … در هر شهر، بحث فضای سبز است.

در ادامه از نگاه فنی و تخصصی در مورد سخنان شهردار محترم مواردی خدمت تان تقدیم می گردد:

یکی از اصلی ترین مشکلات حوزه فضای سبز طرح های توسعه ای هست که امروزه خود عواملی برای تخریب فضای سبز موجود شهر ها هستند. این طرح ها اغلب بدون توجه به توان و ظرفیت موجود انجام گردیده و به همین دلیل باعث می شوند تا منابع زیست محیطی را به خطر بیاندازند و از طرفی نداشتن برنامه ای مدون در جهت حفظ، حراست و نگهداری و توسعه بر اساس توان موجود(شرایط اکولوژیکی) و بر پایه تخصص و استانداردها و ضوابط، خود امروزه فضای سبز شهری را دچار تهدید می کند که گریز و گزیری نیست جز باورمندی، پایبندی و حرکت در مسیر توسعه پایدار مبتنی بر محیط زیست.

عملکرد اشتباه و دارای نقصان متولیان امور شهری توجیهی بر همکاری نکردن انجمن های محیط زیستی و انتخاب غیر کارشناسی درختان و پوشش گیاهی نامناسب نیست و این یک اشتباه بزرگ مدیریتی و نشان از نداشتن برنامه جامع توسعه ای مدیریت شهری است.

با توجه به محدودیت منابع آب موجود و شرایط اقلیمی گرم و خشک منطقه و تبخیر و تعرق سطحی بسیار بالای آب در شهر برازجان کاشت گیاهان بومی مقاوم و سازگار با اقلیم منطقه با نیاز کمتر آبی بسیار ضروری و اجتناب ناپذیر است.
کاشت درختان مثمر در فضای سبز شهری مناطقی که دارای تنش های متعدد از جمله تنش کم آبی و تنش دمایی هستند توصیه نمی شوند.

تا کنون درختان جمبو، لوز، انجیر به نژادی(اصلاح شده) و توت بطور گسترده در شهر برازجان کاشته نشده و هنوز با اطمینان نمی توان گفت که مدیریت شهری با امکانات و توان محدود می تواند در حفظ و نگهداری آن بر آید. از طرفی تیپ ریشه ای گسترده و مهاجم برخی از این درختان همچون جمبو و لوز خود می تواند مشکلات مشابه کنوکارپوس را باعث شود ضمن اینکه این دو گونه ویژه مناطق ساحلی با رطوبت بسیار بالاست و برای مناطق خشک و نیمه خشک مناسب نیست.

درختان مثمری که در محیط های شهری توسعه می یابند به واسطه قرار گرفتن در معرض آلایندگی ها نمی توانند میوه ی قابل مصرفی را عرضه کنند چرا که وجود آلاینده هایی همچون فلزات سنگین برای سلامت شهروندان خطرناک است.

در مورد کنوکارپوس در سطح فضای سبز شهری با حذف کامل این گونه مخالف و آن را نادرست می دانیم و فقط در جاهایی که به زیر ساخت های شهری آسیب رسانده است پس از کاشت گونه جایگزین مناسب نسبت به جایگزینی آنها اقدام شود تا ضمن جلوگیری از هدر رفت بیت المال، یکباره فضای محیطی شهر از درختان خالی نگردد و از طرفی درخت کنوکارپوس می تواند به عنوان رسالت اصلی خود یعنی ایجاد کمربند سبز حاشیه شهر، حریم دره ها و بادشکن طبیعی سبز نقش مفیدی ایفا کند.

در کاشت درختان می بایست به ضوابط و استانداردهای تعریف شده توجه شود. بطور مثال انتخاب درخت در یک مکان به مواردی همچون عرض معبر، نوع تاج درخت، نزدیک بودن به علائم و هشدارها، شبکه برق، کاربری معبر و محل کاشت و غیره بستگی دارد.

در مدیریت شهری، فضای سبز شهری می بایست دارای یک طرح جامع و مدون با توجه به الگوی توسعه ای شهر و هماهنگ و همراستا با زیرساخت ها باشد زیرا در شهر هایی همچون برازجان که شاهد توسعه افقی شهر هستیم توجه به این مهم به منظور داشتن فضای سبز پایدار ضروری است.

اولویت اصلاح و بهسازی خیابان ها و پارک ها باید بر اساس نیاز و ضرورت و با حفظ درختان باشد و حذف درختان موجود آنهم گونه بومی و مقاوم و سازگار نخل و جایگزینی آنها با گونه های ناسازگار، کاری بسیار نادرست، غیر اصولی و بی نتیجه است و همچنین جابجایی گونه های موجود با توجه به میزان رشد آنها و شرایط و تجهیزات خاص و هزینه بالا برای جابجایی، اصولی و منطقی و پسندیده نیست.

پیرامون کف شکنی ده حلقه چاه و اعلام تامین آب برای ده سال آینده که در خبرها آمده است باید به این نکته توجه کنیم که وجود آب نباید ما را از مدیریت صحیح آب و گونه های سازگار و کم آب و مقاوم دور کند و با توجه به بحران آب توجه به این نکات بسیار ضروری است و فراموش نکنیم که منابع آب شهر برازجان ناپایدار است و سفره آبخوان در حال فروکاستن است و همواره با چالش در این حوزه روبروییم.

در پایان ضمن بررسی نظر کارشناسان این حوزه تأکید می شود:

حذف درختان موجود به ویژه نخل را متوقف و انتخاب درختانی همچون انجیر ، توت، لوز و جمبو به هیچ عنوان انتخاب مناسبی برای چنین اکولوژی نبوده و توان محدود در حفظ و نگهداری آنها باعث اتلاف بیت المال در آینده خواهد بود و قطعا این انتخاب ها با شکست مواجه خواهند شد.

انجمن فرهنگسازان سبزاندیش دشتستان

انجمن گیاه شناسی دشتستان

انجمن دیده بان زیست بوم برازجان

انجمن دانش آموختگان استان بوشهر

انجمن زمین پاک دشتستان

یکم خرداد ماه یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی

لازم به ذکر است که به گزارش رسانه های حاضر در نشست، شهردار برازجان در نشست اخیر رسانه ای خود گفته بود”کارشناسان فضای سبز خودمان تحقیق کردند و چهار گونه ی گیاهی را تشخیص دادند که با اقلیم ما سازگار است؛ درخت جمبو، لوز، توت و انجیر. به این نتیجه رسیدیم انجیر در شهر ما بهتر جواب می دهد”.