دشتستان بزرگ: حسین، پسر کم سن و سالی از شهر محروم کلمه است. او بخاطر مصائب و مشکلات زندگی از تنها آرزویش یعنی تحصیل دست شسته است. چرا که درست در زمان رشد و تکامل روحی و فرهنگی اش باید بار سنگین وظایف پدرش که حالا از کارافتاده است را با ترک تحصیل، به جای پدر در ساختمان های درحال ساخت کار کند.

به گزارش دشتستان بزرگ به نقل از مهر؛ مادرش به زمین داران در برداشت محصولات یاری می دهد و در ازای آن مبلغ ناچیزی دریافت می کند که کفاف هزینه های خرد زندگی را هم نمی دهد.

حسین و خانواده اش بمدت یکسال تحت پوشش کمیته امداد بوده اند که به دلایلی این حمایت قطع شده و آنها می بایست به همان میزان به تلاش و پشتکارشان برای ادامه ی زندگی بیافزایند.

حسین گاهی بالای کوه ها می ایستد، در چشم های شهر نگاه می کند و به سکوت و تنهایی کلمه گوش می کند.

کلمه شهر محرومی از توابع بوشهر که مدت هاست شرمنده ی نگاه حسین و همه ی مردمی ست که سالها از آرزوهایشان عقب مانده اند.