دشتستان بزرگ: داغِ بی‌تدبیری هنوز روشن است، تنها آتش خاموش شد

به گزارش دشتستان بزرگ: سرانجام پس از پنج روز سوختنِ بی‌وقفه، آتش در کوه‌ های گیسکان دشتستان واقع در رشته کوه زاگرس مهار شد. اما آنچه باقی مانده، نه فقط طبیعتی سوخته، بلکه پرسش‌هاییست بی‌ پاسخ و زخمی‌ باز؛ زخمی به نام بی‌ تدبیری.

از اشکفت دوقلو تا قله پرراس و قراولخانه، شعله‌ ها هر روز گسترده‌تر شدند؛ اما در این میان، تنها چیزی که دیده نشد، حضور مؤثر مسئولانی بود که وظیفه‌ شان مدیریت بحران است، نه فقط گزارش پس از حادثه.

در این پنج روز، بیش از صد نفر از مردم، جوانان، طبیعت‌ دوستان و محیط‌ بانان، با حداقل امکانات و بدون تجهیزات تخصصی، بی‌وقفه جنگیدند؛ با دستان خالی.
مانند فردی که پس از ساعتها بی‌ خبری، در وضعیت وخیم جسمی پیدا شد و هنوز در بیمارستان بستریست.

اگر چند نفر دیگر دچار حادثه می‌ شدند چه؟ چه کسی پاسخگو بود؟ چه کسی مسئول جان کسانیست که نه با حکم اداری، بلکه با وجدانی بیدار به میدان آمدند؟

آتش از همان ابتدا در چند نقطه شعله‌ ور شد، اما فقط یک نقطه خاموش شد و سه نقطه دیگر بی‌ پناه ماندند، آیا این نتیجه بی‌ برنامگی بود یا نبود نیرو؟ در هر دو حال، مسئولیت با کسانی بوده که باید می‌ بودند و نبودند.

حتی ورود بالگرد هم گره ای از کار باز نکرد؛ چرا که پس از چهار روز، هنوز مشخص نبود آب را از کجا باید برداشت. سد تنگ‌ارم در نزدیکی بود، اما ناهماهنگی چنان بود که عملیات برداشت آب برای مهار آتش به طور کامل بی‌ نتیجه ماند.

مسئله فقط آتش‌سوزی نبود؛ مسئله، آتشِ بی‌ تدبیری بود.

چرا در استانی که هر سال درگیر حریق است، هنوز تجهیزات اطفای حریق کوهستانی در حد صفر است؟ چرا هیچ ساز و کار از پیش تعیین‌ شده‌ ای برای چنین موقعیت‌ هایی وجود ندارد؟ چرا همیشه پس از بحران به فکر می‌ افتند، نه پیش از آن؟

این‌ بار مردم بودند که آتش را خاموش کردند، اما آیا هر بار باید جان مردم، جایگزین تدبیر مدیران شود؟

گیسکان سوخت. نه فقط در آتش، بلکه در بی‌تفاوتی، و این تنها آغاز ماجراست، اگر امروز گیسکان بود، فردا نوبت کجاست؟

مردم وظیفه‌ شان را انجام دادند؛ حالا نوبت مدیرانیست که سالهاست از میدان بحران جا مانده‌اند، اما همچنان در میدانِ مصاحبه و گزارش، پررنگ ظاهر می‌شوند، قطعا اکنون که آتش سوزی به اتمام رسیده نیز هیچ مسئولی نمی گوید مردم آتش را خاموش کرده و خود را همه کاره و نتیجه بخش این پایان می دانند.

در این ۵ روز آتش سوزی محیط زیست و منابع طبیعی چقدر از وظایف خود را انجام داده و تا چه حد در این زمینه تلاش کردند؟