دشتستان بزرگ- نقد مدیریتی: چرا معاونان فرمانداری دو بخش دشتستان را اداره می‌ کنند؟

به گزارش دشتستان بزرگ: در حالی که اصول مدیریتی و حکمرانی محلی بر دسترسی آسان مردم به مسئولان و حضور مدیران در محل تأکید دارد، شاهد هستیم که هم‌ اکنون بخش‌ های ارم (تنگ ارم) و شبانکاره توسط معاونین فرمانداری دشتستان به‌صورت سرپرستی اداره می‌ شوند.

این وضعیت چند پرسش اساسی ایجاد می‌کند:

۱- قحطی مدیران هست یا بی‌ برنامگی؟

اگر قرار است دو بخش مهم و پر تراکم شهرستان توسط یک فرد اداره شود، این سؤال مطرح می‌ شود که چرا بخشداران مستقل و توانمند برای این مناطق منصوب نمی‌شوند؟

آیا کمبود نیروی انسانی است، یا تصمیم‌ گیری‌ های سیاسی و اداری به گونه‌ ای است که مردم قربانی کم‌ کاری سیستم می‌ شوند؟

۲- فاصله جغرافیایی مانع از حضور و پیگیری می‌ شود

بخش شبانکاره فاصله زیادی از مرکز شهرستان دارد و تردد به فرمانداری برای مسائل روزمره مردم و ادارات محلی دشوار است.

تنگ ارم نیز در نقطه‌ ای دور افتاده قرار دارد.
وقتی مردم یا رؤسای ادارات مجبور شوند برای هر موضوعی به فرمانداری بروند، عملاً اصل مدیریت محلی و پاسخگویی در محل زیر سؤال می‌ رود.

۳- تمرکز وظایف و بار کاری سنگین

معاونین فرمانداری وظایف گسترده‌ ای در سطح شهرستان دارند؛ از هماهنگی ادارات و پیگیری پروژه‌ ها تا امور عمرانی و خدماتی.

اضافه شدن مدیریت مستقیم دو بخش جدا از مرکز، به معنای کم‌ توجهی به مشکلات روزمره بخش‌ ها است، آیا واقعاً امکان دارد یک نفر همزمان که مسئولیت های خود را در دست داشته به مشکلات بخش دور افتاده نیز رسیدگی کند؟ و اینکه رسیدگی به بسیاری از مشکلات، به دلیل همین موضوع بی‌ پاسخ نمی‌ ماند؟

۴- پیامدها برای مردم و ادارات محلی

مردم برای حل مشکلات، مجبور به مراجعه به مرکز فرمانداری می‌ شوند.

مدیران و رؤسای ادارات بخش‌ها نیز برای پیگیری پرونده‌ ها، زمان و انرژی زیادی صرف می‌ کنند.

به جای اینکه مدیران بخش در محل حاضر باشند و با حضور خود روحیه پاسخگویی و دسترسی آسان به مردم ایجاد کنند، عملاً تمامی مسائل محلی هم به فرمانداری منتقل می‌ شود.

سخن پایانی:
این وضعیت نشان می‌ دهد که مدیریت محلی شهرستان دشتستان دچار خلأ جدی در انتصاب بخشداران مستقل است. همزمانی مسئولیت معاونت فرماندار و سرپرستی دو بخش دور افتاده، علاوه بر فشار بر معاونین، باعث کاهش کارآمدی، دسترسی مردم به مدیران و پاسخگویی به مسائل محلی می‌ شود.

اگر قرار است اصل «مدیریت نزدیک به مردم» اجرا شود، باید هر بخش یک بخشدار مستقل و مقیم داشته باشد تا مردم و ادارات بتوانند مسائل خود را در محل پیگیری کنند و بار کاری معاونین فرمانداری منطقی و قابل مدیریت باقی بماند.