دشتستان بزرگ- اصغر شعبانی: هفته ی گذشته نشست هم اندیشی سرپرست اداره کل ورزش و جوانان استان بوشهر و هیئت های ورزشی دشتستان با همراهی فرماندار شهرستان برگزار شد که این نشست هم اندیشی نکات مهمی را در پی داشت . به برخی از موارد مهم این جلسه ی پربار اشاره می‌کنیم.

۱.برگزاری جلسه ورزش بعد از حدود ۴ سال!

سرانجام طلسم برگزار نشدن جلسات هیئت های ورزشی شهرستان دشتستان و برازجان با مطالبه و رایزنی سرپرست اداره ورزش و جوانان شکسته شد و بعد از گذشت نزدیک به ۴ سال!!! رؤسا، برخی نواب رئیس و دبیران هیئت های ورزشی گرد هم آمده و در جلسه ای که در رأس آن سرپرست اداره کل ورزش استان و فرماندار نشسته بودند مشارکت نمودند . اگر چه در گذشته نیز می توانست بهای بیشتری به این موضوع داده شود اما تصمیم گیران ورزش استان و شهرستان خیلی موافق شنیدن گلایه ها نبوده و صداها را نیز نمی شنیدند. اما جرأت برگزاری جلسه توسط یک مقام مسئول در بدو قبول مسئولیت (هم سرپرست اداره کل و هم سرپرست اداره شهرستان) آن هم با زیرمجموعه ای که می دانی همه، گلایه و شکایت و درخواست و انواع و اقسام مطالبه خواهند داشت کار هر مدیری نیست و باید سالها سابقه ی مدیریت ورزشی داشته باشی تا تن به جلسات اینچنینی بدهی!

۲.درد دل هایی از نوع مظلومیت!

نزدیک به ۲۰ نفر از مسئولان و ورزشکاران هیئت های مختلف ورزشی به صحبت پرداخته و گلایه های خود را مطرح کردند . در بین صحبت این دوستان بجز مسائل و مشکلات پیش روی ورزشکاران، آنچه که مهم بود اینکه آزرده خاطر بودند نه بواسطه ی کمبود اعتبارات و یا وجود زیرساخت هایی که هزاران مشکل دارند تنها برای اینکه کسی نبوده تا کنارشان بنشیند و خدا قوتی بگوید و از تلاش های شان، یک تشکر خشک و خالی داشته باشد .‌ اینکه همه شان می خواستند صحبت کنند نه برای پول و جذب اعتبارات و … بود . اینکه فلان دبیر هیئت با حرارت بسیار زیاد از بارها افتتاح فلان طرح می گفت که هیچ امکانات خاصی نیز ندارد . اینکه چندین میلیارد برای یک مکان ورزشی هزینه شده و همین روزهای اول استفاده با مشکل مواجه شده . اینکه چراغی خاموش و سقفی فرو ریخته و بعد از گذشت یکسال و اندی هنوز مشخص نیست چه باید بشود . اینکه فضای کافی برای دختران ورزشکارمان نیست . اینکه ورزشکار نخبه و استعداد فوق العاده ای که نشان آسیایی به گردن دارد لنگ یک تجهیز ارزان قیمت اما مهم است برای به دست آوردن هزینه های آنچنانی نبود، بلکه دوست داشتند یکی باشد که دست شان را به گرمی بفشارد و به حرف شان گوش دهد و انصافا که این نیز، شد

۳.دفاتر هیئات،اماکن و تجهیزات ورزشی

از مهمترین گلایه های اکثر مدیران هیئات به این سه موضوع مهم برمی‌گشت .نقدی کاملا درست و منطقی که بارها بدان اشاره شد . وقتی هیئتی با نزدیک به ۱۰۰۰ ورزشکار یک زمین مناسب تمرین و فعالیت ندارد، وقتی اتاقی با تعدادی تجهیزات اداری ساده در دسترس مسئولان هیئات نیست، وقتی یک ورزشکار و مقام آور آسیایی محتاج یک تجهیز مهم است، وقتی تشک و کف پوش که جزو ابتدایی ترین یک مکان ورزشی است یا از کارافتاده هست و یا داستان شده، وقتی نور استادیوم برازجان که پس از تعمیر ناقص! با آن کلی پز داده شد و در نشست های خبری به مثابه اورانیوم غنی سازی شده!!! از آن نام می بردند و یکی از دکل های آن همچنان نیز در خواب خوش به سر می برد یعنی هیچ کاری نشده و گلایه ها به حق است.

۴.موسی کشتکار و ورزش نابود شده!
موسی کشتکار با ۲۸ سال سابقه ی ورزشی سکان مدیریتی ورزش استان را به دست گرفته . آنقدر خوب صحبت کرد که در پایان برایش دست زده و تشویقش کردند. گفت که مردی و مردانگی و پهلوانی در حرف نیست و باید عمل کرد . گفت که به هیچ عنوان قول و وعده‌ای نمی‌دهم که نتوانم همه ی درخواست های شما را جواب مثبت داده و مشکلات را به پایان برسانم اما قول می‌دهم که تمامی درخواست ها را در جلسات متعدد با کارشناسان مربوطه بررسی و بهترین تصمیم را بگیرم. قول می‌دهم که از این پس در اداره کل، توزیع اعتبارات بر مبنای یک شاخص درست و کارشناسی شده باشد . گفت که به هیچ رسانه ای باج نخواهم داد و جلوی زیاده خواهی، خواهم ایستاد . گفت که بدهی ۷ میلیاردی حواله ای را من باید پرداخت کنم . موسی کشتکار باید واقعیات را بگوید و شفاف سازی کند تا ورزش سالم بماند. چرا در شرایط اقتصادی فعلی، عدد ۷ میلیاردی که می تواند چندین اماکن ورزشی را تجهیز کرده و یا هزینه ی خرید ده ها کولر باشد و در اختیار شهرستان ها قرار گیرد و یا به داد هیئت های مظلوم و بی پول برسد باید به پرداخت بدهی تبدیل شود؟! چه کسی این تصمیم عجیب و غریب را گرفته ؟ به قول موسی کشتکار به چه علت به یکی ۵۰۰ میلیون داده شده و به دیگری صفر؟!! بر پایه کدام اصول و قاعده اعتبارات در ورزش توزیع شده ؟ چرا در مناطقی کم جمعیت پروژه هایی کار شده که در آن ورزشکاری نیست به فعالیت بپردازد؟ چرا و چرا و چرا؟ کاملا معتقدم موسی کشتکار مدیری کاملا ورزشی و نه سیاسی که بهترین روزهای زندگی خود را در ورزش حضور داشته به نقدهای سازنده و کمک کننده بیش از تعریف و تمجیدها اهمیت می دهد . یقین دارم که انتقادات صحیح و دلسوزانه ی رسانه ها را می پذیرد و از آنها برای گسترش ورزش بهره خواهد برد. ایشان می بایست تلاش گسترده ای برای پاکسازی و سالم ماندن ورزش نماید و دست باج خواهان! را قطع کند. ورزش جای معاملات اقتصادی نیست.

۵.فرماندار شهرستان حامی ورزش

اظهارات امیدوار کننده فرماندار دشتستان در این نشست ورزشی ها را مصمم نمود تا با فعالیت بیشتر گام جدی تری برای پویایی و نشاط جامعه بردارند . اگر چه احمد دشتی معتقد به معاق رفتن ورزش است و نگارنده نیز با ایشان هم عقیده ام اما تیمی باتجربه متشکل از موسی کشتکار، عباس دوراهکی و معاونین ایشان و البته مشارکت و تلاش رؤسای هیئات ورزشی در کنار حمایت نماینده مردم دشتستان در مجلس و فرماندار شهرستان با واگذاری و کمک اعتبارات ورزشی، تکمیل زیرساخت ها و همراهی با هیئت ها می تواند حوزه ی ورزش و جوانان شهرستان را تغییر دهد و به سمت و سوی مثبتی راهنما باشد . اینکه فرماندار دشتستان قول داد که برای سال آینده (۱۴۰۵) اعتبار ویژه ای درنظر بگیرد که تاکنون سابقه نداشته یعنی توجه مناسبی صورت خواهد گرفت .

و در پایان ذکر این نکته مهم است اگر حمایت های شکل عملی به خود بگیرد تلاش بروبچه های ورزش در هیئت ها دوچندان خواهد شد . اگر به نقدها و انتقادات، درست پاسخ داده شود ورزش برازجان و دشتستان به شرایط سالهای خوب گذشته برخواهد گشت . وارد روزهای خوب پاییز و زمستان خواهیم شد و مشارکت ورزشی ها در اجتماعات ورزشی می تواند مسبب سلامت جامعه و ایجاد شور و نشاط مضاعف گردد .