دشتستان بزرگ- اعظم معارفی: کرونا با تمام جنبه های منفی که داشته یکسری جوانب مثبت نیز داشته از جمله با اجبار کردن افراد به رعایت بهداشت و شستشوی دست ها جلوی انتشار خیلی از بیماری ها از جمله بیماری های انگلی را گرفته و آنها رل محدود ساخته است.در این متن شما را با انگل ژیاردیا که در بین افراد شیوع زیادی دارد آشنا می کنیم.

●انگل ژیاردیا
انگلی تاژکدار در روده و گاهی مجاری صفراوی و کیسه صفرا زندگی می کند.انسان میربان طبیعی ژیاردیا لامبلیا است و گونه های بسبار مشابهی از ژیاردیا در حیوانات مختلف دیده شده است.
انگل دارای دو شکل تروفوزوییت و کیست است.تروفوزوییت های زیاردیا در بخش فوقانی روده  کوچک و در تماس با مخاط زندگی می کنند. کیست شکل مقاوم انگل بوده و می تواند در خارج از بدن و در محیط تا ماه ها زنده بماند.ژیاردیا انتشار جهانی داشته و در مناطق گرمسیری بیشتر از مناطق سردسیر است.

راه انتقال:
انتقال انگل از طریق آلودگی غذا و آب توسط فاضلاب ،مگسها و یا افراد شاغل در بخشهای غذایی و بصورت دستی _ دهانی صورت می گیرد.بنابراین بلع کیست ژیاردیا هر طریق( آب آشامیدنی،مواد غذایی،آب استخرها،سطوح آلوده اماکن بهداشت عمومی،تماس با افراد آلوده و یا بدون علایم،…) می تواند باعث استقرار انگل در روده باریک و ژیاردیازیست گردد.
عفونت در کودکان ،به ویژه گروه سنی ۶_۱۰ سال ،شایع تر از بالغین است.طغیانهای ژیاردیازیس در مراکز شبانه روزی و مهدکودک ها به کرات دیده شده است.

نشانه های بیماری:
علایم متفاوتی از قبیل اسهال،نفخ شکم،کرامپ های شکمی،بی اشتهایی ،کاهش وزن،سوئ جذب ویتامین های محلول در چربی مثل ویتامین A و نیز ویتامین B12 تغییر در ساییدگی پرزهای روده ، دفع مدفوع چرب داشته و یا هیچ گونه علایمی نداشته باشد.علایم ژیاردیا معمولا ۱ تا ۲ هفته پس از آلوده شدن بروز می کند.
تعداد زیادی کیست بطور متناوب با مدفوع دفع می شود ولی به جز در مدفوع اسهالی ،تعداد نسبتا کمی تروفوزوییت با مدفوع دفع می گردد.کیست پس از خورده شدن به وسیله میزبان جدید تاثیر پذیری از شیره معده دیودنوم باز می شود.در افراد داوطلب و به طریق تجربی خوراندن منظم ۱۰۰ کیست و بیشتر منجر به عفونت می شود.۱۰ _ ۲۵ کیست ۱/۲ افراد را مبتلا می کند.ولی یک کیست به تنهایی قادر به ایجاد عفونت نیست.دوره نهفته بیماری ۶ _ ۱۵ روز متغیر است و عفونتها معمولا تا ۴۱ روز ادامه می یابند.اگر چه مواردی از تداوم عفونت تا ۴ ماه نیز گزارش شده است.نکته جالب آنکه هیچگونه تظاهر بالینی شخصی را نمی توان به عفونتهای تجربی با ژیاردیازیست داد.

تشخیص:
تشخیص معمولا بر اساس یافتن کیست در مدفوع قوام دار و تروفوزوییت در مدفوع اسهالی است.
برای مشاهده تروفوزوییت ،نمونه مدفوع باید بدون تاخیر و قبل از تغییر ماهیت مورد آزمایش قرار گیرد.

درمان:
کیناکرین هیدروکلراید و مترونیدازول از داروهایی هستند که در درمان ژیاردیا بکار برده می شود.

پیشگیری:
با توجه به راه انتقال بیماری ،شستن دست ها با آب و صابون پس از اجابت مزاج و رعایت اصول بهداشت فردی مهمترین راه پیشگیری از ابتلا به ژیاردیازیس است.