دشتستان بزرگ :در ماه فوریه سال ۲۰۱۹ میلادی، خانه حراج Weilder در شهر نورنبرگ آلمان تصمیم گرفت تا یک حراجی بی ‌سابقه برگزار کند و بیش از ۳۰ تابلو ونقاشی امضا شده توسط «آدولف‌هیتلر» را به بالاترین پیشنهادها بفروشد.

این آثار هنری تابلوهایی با آبرنگ بودند و قیمت آنها از ارزان ترین تابلو «دیری در شهر کوچک» به قیمت ۱۵۰ دلار تا گرانترین تابلو ۵۱۰۰۰ دلار برای یک منظره نزدیک دریاچه در نوسان بود. در میان این تابلوها، پرتره‌ای از یک دختر برهنه وجود داشت که هیتلر آن را از روی دختر خواهرش به نام  Geli Raubal کشیده بود.

با وجود اینکه نمایش آثار هیتلر بدون شک از نظر تاریخی دارای ارزش هستند، اما همه‌ی مردم با آن موافق نبودند. مخالفان بر این باور بودند که نباید یک حراجی انحصاری برای آثار هنری هیتلر برگزار شود، زیرا هیتلر یک شخصیت ظالم و جانی  بود و چسباندن برچسب هنرمند روی او کار درستی نیست.  در همین راستا منتقد هنری انگلیسی «جاناتان جونز»  ستون‌نویس روزنامه در سال ۲۰۱۵ ابراز خشم و ناراحتی خود را نسبت به این موضوع ابراز داشت و نوشت: مجموعه دارانی  که مبالغ هنگفتی را برای نمایش هنر مردی که ظلم و جنایتش فراتر از تصور بود پرداخت می‌کنند، چه کسانی هستند؟ او فروش آثار هنری هیتلر را مشمئزکننده توصیف کرد.

«گیلی روبال» و دایی‌اش هیتلر روی چمن‌های خانه هیتلر 

افراد زیادی همین احساس را نسبت به حراج نقاشیهای هیتلر داشتند. جونز نوشت: حتی ممکن است بسیاری از این نقاشی‌ها جعلی باشند و برخی از عاشقان هیتلر، آنها  را کشیده و امضای دیکتاتور «هیتلر» را را که می‌توان به راحتی جعل کرد، پای آن زده باشند.

خانه حراج ویلدر یک راهنمای مقدماتی را منتشر کرد که جزئیات این حراج برجسته را توضیح می‌داد و تأیید کرد که کارهای ارائه شده با امضا یا حروف نام هیتلر بین سالهای ۱۹۰۷ و ۱۹۳۶ تکمیل شده  و آنها را از مجموعه‌های خصوصی سراسر اروپا گرد آورده‌است.

پرتره برهنه خواهرزاده ناتنی هیتلر در آن زمان در مرکز توجه مردم قرار گرفت. هیتلر برای مدتی با خواهرزاده اش در مونیخ زندگی میکرد تا اینکه خواهرزاده هیتلر با تپانچه او در سال ۱۹۳۱ اقدام به خودکشی کرد. در مورد زندگی روپال گمانه زنی های زیادی وجود دارد ، از جمله این ایده که رابطه او با هیتلر و مرگ او  در راستای مبارزات دیکتاتور بوده است.

تابلوی Haus am See اثر هیتلر سال ۱۹۱۲ میلادی.

پیشنهادات برای نقاشی های دیکتاتور حتی قبل از شروع حراج آغاز شد و گروه‌هایی از چین و امارات متحده عربی بیشترین علاقه و شوق را برای خریدن این تابلوها داشتند.

حراج دهنده «کرستین ویلدر» از  فروش آثار هیتلر دفاع کرد و گفت مردم به آثار تاریخی و عجیب و غریب علاقه دارند. وی همچنین انکار کرد که خریداران احتمالی این قطعات نازی‌های قدیمی باشند و افزود مجموعه‌داران علاقه‌مند به آثار تاریخی جهان و خریدارانی از سراسر دنیا مثل برزیل به این آثار علاقه نشان داده‌اند.

مردم در مورد آثار هنری هیتلر اختلاف نظر داشتند، برخی میگفتند با این آثار میتوان انسان‌شناسی کرد و برخی میگفتند نقاشیهای هیتلر هیچ ارزشی ندارند.

نویسنده‌ای به نام«دبورا روتشیلد» در سال ۲۰۰۲ نمایشگاهی برگزار کرد و در آن سالهای جوانی زندگی هیتلر را به عنوان یک دوره هنری توصیف کرد، او بر این باور است که نمایش آثار هنری هیتلر می‌تواند جنبه‌های انسانی شخصیت یک دیکتاتور را نشان بدهد. او می‌گوید:

من می‌خواهم جزئیات زندگی او را به آرامی ارائه دهم، او از آن نوابغ شیطانی نیست، او شرور به دنیا نیامده است. اگر زندگی طور دیگری پیش می‌رفت شاید نام او حالا در زمره نوابغ هنر قرار داشت.»

تابلوی Nackte Frau، یا «زن برهنه» که گفته میشود هیتلر در سال ۱۹۲۹ با مدل قرار دادن دختر خواهر ناتنی‌اش کشیده‌ است.

این اولین بار نیست که حراجهای ویلدر از مزایده آثار هیتلر بهره مند می شود، ویلدر در سال ۲۰۱۵ برای ۱۴ نقاشی او نزدیک به ۴۵۰ هزار دلار درآمد کسب کرد.

در هر صورت، رئیس خانه حراج «هربرت ویدلر» سخت تلاش کرده‌است  تا مردم را از جنایات نازیسم آلمان مطلع کند.

با این حال،اوضاع طبق آنچه پیش بینی شده بود پیش نرفت،زیرا قبل از فرا رسیدن تاریخ تعیین شده برای فروش این قطعات هنری جنجالی، پلیس با صدور قرار توقیفی به خانه حراج ویلدر یورش برد و ۶۳ اثر هنری از خانه حراج از جمله آثار هیتلر را توقیف کرد.

مقامات مشکوک بودند به اینکه آثار هنری توقیف شده جعلی بوده و هیچ ارتباطی با هنرمندانی که امضاهای آنها روی تابلوها درج شده ندارد. مقامات اظهار داشتند که امضاها به طور حرفه‌ای جعل شده است و آثار قبلی هم برای بازرسی از آنها گرفته شده تا بررسی شود.

پس از ماجرای توقیف تابلوها بقیه آثار هنری آدولف هیتلر _که واقعا به او تعلق داشتند_ به فروش نروفت و، روند فروش آنها با شکست مواجه شد زیرا هیچ کس تمایلی برای خرید آنها نداشت و این حراج از همه لحاظ با شکست خورد، دقیقاٌ همانطور که منتقد انگلیسی «جاناتان جونز» پیش بینی کرده بود.