دشتستان بزرگ: حکایت نیروهای اوتی و یا ساعت کاری بیمارستان گنجی برازجان، بس بلند است، مشکلی که سر در سکوت مسئولینی دارد که گویا حل این مشکل کادر درمان، برایشان حکم شق القمر کردن را دارد، از این رو هنوز نتوانسته اند این مشکل را حل کنند.
چندی پیش متن گلایه ای از طرف یکی از کارگران این بیمارستان برای خبرنگار دشتستان بزرگ جهت انتشار در این پایگاه خبری ارسال شد.

در متن این نامه آمده است:
برسد به دست مسئولین محترمی که در راستای بهداشت و درمان مشغول به فعالیت هستند.
من از پرسنل اوتی یا همان ساعت کاری بیمارستان شهیدگنجی برازجانم که نزدیک به ۴سال است مشغول به خدمت رسانی هستم.
در ۴ سالی که گذشت نه بیمه شدم و نه حقوق و مزایای درستی به من داده شد، ۱۲ماه است که حقوقی دریافت نکرده و تنها شب و روز، وقت و بی وقت از من و همکارانم کار کشیده می شود.
انتظار دارم، در این وضعیت پرخطر و واقعا ترسناک که ویروسی به نام کرونا هم دامنگیر کشور عزیزمان شده اهمیتی به من و همکارانم داده شود.
آقایان مسئول تا کی باید به وعده های شما اعتماد کنیم، شما مرتب دم از قانون و اسلام می زنید، والله بنظر شما کدام قسمت اسلام و قانون اینگونه آمده است؟
من ازدواج کرده و کودکی شیرخواره دارم، در خانه کرایه زندگی می‌کنم و به سختی، روزم را شب می کنم.
باحقوق یک میلیونی، آن هم یکسال باشد که دستمزدی دریافت نکرده باشی چگونه میتوان زندگی کرد؟ ما چیزی جز حق خود را نمی خواهیم، از شما خواهش می کنم به فکر ما نیز باشید، ما هم قصد داریم زندگی کنیم، لطفا اجازه دهید.