| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
|---|---|---|---|---|---|---|
| « آذر | بهمن » | |||||
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
- ۲۰ دی ۱۴۰۱ ساعت درج خبر:۱۰:۳۲
- بدون دیدگاه
دشتستان بزرگ: نخستین اسکناسی که در ایران چاپ شد، بیش از ۷۰۰ سال پیش بود و بلوا درست کرد؛ مردم گمان می‌کردند این پول کاغذی برای کلاهبرداری است و واژه «چاپیدن» از همان‌موقع وارد زبان فارسی شد.
ماجرای نخستین پول کاغذی در ایران این است که «گیخاتو خان»، شاه ایلخان مغول پول کم آورده بود و می‌خواست پول کاغذی را در ایران رواج دهد و ماجرا این شد: «در پی کمبود نقدینگی در خزانه که عمدتا بر اثر ولخرجی‌های خان و درباریان بروز کرده بود گیخاتو خان دستور داد به جای درهم و دینار، براساس پول چینی که چاو نامیده می‌شد، پول کاغذی منتشر کنند. چاوخانه‌ای [برای انتشار چاو یا همان پول کاغذی] در تبریز فراهم آمد و نخستین‌بار در این شهر، چاو در میان مردم منتشر شد اما به سبب ناآشنایی مردم و عدم اطمینان از پشتوانه مالی چاو و نیز سودجویی بازرگانان از این پول جدید استقبال نشد. در تبریز یک هفته مردم آن را به کار بردند اما به سرعت به معاملات پنهانی به روش سابق پرداختند… واژه چاو از واژه مغولی میانه و چینی Chao گرفته شده است».
منبع: همشهری آنلاین
دیدگاه ها