اعتماد در ادامه نوشت: ابوالقاسم سرحدی‌زاده سال ۱۳۲۴ در تهران به دنیا آمد. در همان نوجوانی و با سودای مبارزه و انقلاب، هنوز ۱۸ سالگی را به پایان نرسانده‌بود که به حزب ملل اسلامی پیوست. حزبی که با نگاهی چپ‌گرایانه به محوریت و رهبری سیدمحمد کاظم موسوی بجنوردی با مشی نظامی- سیاسی در دهه ۴۰ تاسیس شد و سرحدی‌زاده نیز زمان کوتاهی پس از پیوستن به آن بازداشت و در دادگاه به ۱۵ سال زندان محکوم شد تا سهم او از مبارزه برای انقلاب، ساواک و زندان و شکنجه تا زمان پیروزی باشد.

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی در سپاه پاسداران مشغول به فعالیت شد و سپس به عضویت در شورای سرپرستی و قائم‌مقام بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی درآمد. پس از آن ریاست شورای سرپرستی زندان‌ها را نیز برای مدت کوتاهی بر عهده گرفت. اما آنچه سرحدی‌زاده را در تاریخ سیاسی ایران بیش از پیش ماندگار کرد، دوران مسئولیت او در وزارت کار در زمان نخست‌وزیری میرحسین موسوی بود.

او فاصله سال‌های ۶۲ تا ۶۸ یعنی مقارن با ریاست‌جمهوری آیت‌الله خامنه‌ای و نخست‌وزیری میرحسین موسوی، وزیر کار و امور اجتماعی شد و دوران پرتنشی را سپری کرد. از آنجا که انقلاب هنوز به ۱۰ سالگی هم نرسیده و کشور سال‌های متمادی درگیر جنگ بود، دوران وزارت او مقارن با تصویب برخی قوانین مادر در این حوزه شد. قوانینی، چون قانون کار، شورا‌های اسلامی کار، بیمه بیکاری ازجمله این قوانین بود که منجر به تنش‌هایی میان این وزارتخانه و شورای نگهبان شد. اقدامات او در این زمینه از مسائل تاثیرگذار در تشکیل مجمع تشخیص مصلحت نظام به منظور حل و فصل اختلافات میان مجلس و شورای نگهبان بود.

سرحدی‌زاده همچنین عضو هیات مرکزی خانه کارگر شد و پس از آن برای فعالیت سیاسی حزب اسلامی کار را تاسیس کرد و خود به عنوان اولین دبیرکل انتخاب شد. او پس از فراغت از وزارت در انتخابات مجلس شرکت کرد و در دوره‌های سوم، پنجم و ششم به پارلمان رفت. او در مجلس ششم ریاست کمیسیون اجتماعی را برعهده داشت، اما پیش از پایان مجلس ششم به‌دلیل سکته مغزی از ادامه فعالیت در مجلس بازماند. او سال ۹۵ با حکم سیدمحمد خاتمی همراه با مصطفی معین و محمد سلامتی به اعضای شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان پیوست که البته شرایط جسمی او اجازه نمی‌داد که حضور پررنگی داشته باشد.

ابوالقاسم سرحدی‌زاده همانطور که در بیانیه حزب اسلامی کار نیز آمده، «لحظه‌ای از تلاش برای ارتقای زندگی کارگران ایران فروگذار نکرد» و با دغدغه زندگی طبقه فرودست و کارگر چشم از جهان فروبست. رییس‌جمهوری، معاون اول، علی لاریجانی، محمدباقر قالیباف، صادق خرازی، محسن هاشمی، محمدعلی ابطحی، هادی خامنه‌ای، محسن رهامی و تعداد دیگری از شخصیت‌های برجسته کشوری و احزاب درگذشت او را در پیام‌های جداگانه تسلیت گفتند.

منبع:فرارو