دشتستان بزرگ: رئیس شورای اسلامی بخش مرکزی گناوه گفت: نقاط حادثه خیز و خطرناک راههای ارتباطی روستاهای این بخش در محور گناوه به گچساران باید هر چه زودتر بازسازی و مرمت شود. به گزارش دشتستان بزرگ؛ عبدالرضا جلال پور روز دوشنبه در گفت وگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی افزود: در این محور که بار ترافیکی بسیار زیادی دارد و در انحصار شرکت ملی نفت است، ۲ نقطه در سه راهی بقعه و تل تل و یک کیلومتر پایین تر از آن به سمت شمال بدلیل نداشتن دید، خطرناک و چندین تصادف منجر به فوت رانندگان در این محل ها رخ داده است. وی اظهار کرد: از مسئولان مربوطه انتظار داریم برای جلوگیری از تکرار حوادث دلخراش در رفع نقاط حادثه خیز این جاده از جمله برداشتن ۲ مانع این مسیر با شرکت ملی نفت رایزنی کنند. رئیس شورای بخش مرکزی گناوه گفت: جاده قدیم و اولیه گناوه به میشان نیز که از روستاهای محمدصالحی، فخرآوری، اسلام آباد و تاجملکی عبور می کند و بالادست آن در حال بازسازی است، چندین پل آن تخریب شده که نیاز به تعمیر و بازسازی دارد. وی افزود: این مسیر که در سال ۱۳۳۰ احداث و به شکل اولیه باقی مانده، درصورت تعمیر، مزایای خوبی برای چندین روستای بخش مرکزی دارد که کاهش فاصله رفت وآمد و تسهیل در تردد کشاورزان به زمین های کشاورزی در فصل زمستان از جمله این مزایاست. بخشدار مرکزی گناوه گفت: باتوجه به اینکه جاده گناوه به گچساران در اختیار حوزه شرکت ملی نفت است، پیگیری های لازم برای برطرف کردن نقاط حادثه خیز صورت گرفته است. دانیال اسفندیاری افزود: حذف ۲ نقطه حادثه خیز این محور که هزینه بر است به مجوز شرکت نفت نیاز دارد. وی اظهار کرد: با وجود اینکه این مسیر در اختیار شرکت نفت است، اداره راهداری و حل و نقل این شهرستان برای نصب علایم راهنمایی و رانندگی همکاری شایانی کرده است که جای تقدیر دارد. وی گفت: هم اینک طرح باند دوم جاده گناوه به گچساران توسط وزارت نفت در دست اجراست که نقشی مهم در تسهیل حمل و نقل و تردد روستاییان بخش مرکزی این شهرستان و دیگر هموطنان خواهد داشت. بخشدار مرکزی گناوه اظهار کرد: در بازدید مشترک رئیس اداره حمل ونقل جاده ای این شهرستان از جاده قدیم گناوه به میشان در مسیر روستاهای فخرآوری و اسلام آباد مقرر شد برای تعمیر و بازسازی این نقطه کارشناسان حضور و میزان اعتبار موردنیاز را برآورد کنند. بیش از ۲۰ درصد از جمعیت ۱۰۲ هزارنفری شهرستان گناوه در شمال استان بوشهر در روستاها سکونت دارند.