حسین فریدونی نیا- فعال اجتماعی دشتستان بزرگ: پروژه ملی بزرگراه اهرم، برازجان، گناوه و دیلم به طول ۲۰۵ کیلومتر با هدف تسهیل دسترسی به مناطق مرکزی و شمال استان طراحی و از سال ۱۳۸۷ آغاز شد. برای اجرای این پروژه ۲۷۰ میلیارد تومان اعتبار مصوب و در نظر گرفته شد که ۵۰ درصد سهم وزارت نفت و ۵۰ درصد از تعهدات وزارت راه و شهرسازی می باشد. با گذشت هشت سال از شروع پروژه بالاخره در دهه فجر سال ۹۴، بزرگراه برازجان – گناوه بطول ۷۶ کیلومتر از طریق ویدئوکنفرانس توسط رئیس جمهور افتتاح شد اما علارغم گذشت یکسال از بهره برداری آن، همچنان تکمیل گذر آبپخش بعنوان بخشی از این بزرگراه که از اولویت‌های اصلی شهرستان دشتستان در حوزه راهسازی در سال جاری هم محسوب می‌شود، در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. گذر آبپخش بطول ۱۱ کیلومتر حدفاصل روستای میاندشت تا پل کلل به عنوان تنها قطعه گمشده پازل می باشد که همچنان راکد مانده است. در این گذر که کمربندی آبپخش نیز در آن واقع شده به دلیل ترانزیتی بودن، دو طرفه و کم عرض بودن جاده بعنوان حادثه خیزترین نقطه در دشتستان شناخته شده و به قتلگاه مردم استان و سایر استان های همجوار بدل شده است، بنحوی که در طی این سال ها مخصوصا ایام نوروز که هم وطنان و گردشگران از این محور برای سفر به بندر تجاری گناوه  استفاده می نمایند، شاهد تصادفات منجر به فوت متعددی در این قطعه بوده ایم که اخبار آن همراه با تصاویر در آرشیو خبرگزاری های استان همچنان موجود است. با رجوع به سوابق اظهارات مسئولان اجرایی استان از جمله استاندار و مدیرکل راه و شهرسازی و فرماندار دشتستان، دلایل عمده عدم اجرا و متوقف ماندن این قطعه چند مورد شامل وجود معارض، عدم تملک اراضی در مسیر، کمبود اعتبار جهت خرید اراضی و عدم وصول سهمیه قیر مورد نیاز عنوان شده است اما این درحالیست که تامین اعتبار و تکمیل بزرگراه مذکور یکی از مصوبات سفر استانی رییس جمهور و هیات دولت به بوشهر در دیماه سال ۹۳ بوده است که تخصیص اعتبار هم یافته است. از سویی دیگر دولت در هنگام ارائه لایحه بودجه سال ۹۵ به مجلس شورای اسلامی این بزرگراه را جزو پروژه‌های اجرایی با اعتبارات ملی قرار داد که برای تکمیل آن می بایست از محل اعتبارات ملی استفاده شود. با این حال در آخرین وعده های مسئولان استان برای تکمیل این گذر از یکطرف به اظهارات مصطفی سالاری، استاندار بوشهر بر می خوریم که در نشست خبری با خبرنگاران در مردادماه امسال می گوید: محور برازجان – گناوه سال قبل افتتاح و اکنون ۸ کیلومتر دیگر در آستانه بهره‌برداری است و ۴ کیلومتر باقی مانده ظرف دو سه ماه آینده تکمیل می‌شود. از طرف دیگر با اظهارات فرزاد رستمی، مدیرکل راه و شهرسازی استان مواجه می شویم که می گوید: پروژه بزرگراه برازجان – گناوه به عنوان یکی از محورهای اصلی استان بوشهر است که ۱۱ کیلومتر آن باقی مانده و تا پایان امسال زیر بار ترافیک می رود. براساس اظهارات مسئولان استان، به نظر می رسد اعتبارات لازم جهت اجرا و از سر گیری پروژه مذکور تامین شده و مشکلات گریبانگیر آن رفع گردیده، اما در بازدید میدانی آنچه به عینه قابل مشاهده است، موید این نکته می باشد که تکمیل کمربندی آبپخش تا پایان امسال بسیار بعید به نظر می رسد. اما چرا با وجود تزریق بودجه مورد نیاز از سوی وزارت نفت به این پروژه و با گذشت بیش از ۹ سال، کماکان تکمیل آن متوقف مانده سوالی است که یافتن پاسخ آن می تواند به تسریع در تکمیل و بهرداری از آن پروژه ملی کمک نماید. هر چند در محافل غیر رسمی گفته می شود کمربندی آبپخش بدلیل برخی کارشکنی ها و فشارهای سیاسی و عدم اراده جدی در تکمیل آن متوقف شده است، اما نباید از نظرها دور داشت از زمان آغاز این پروژه در دولت دهم، مسئولان بخش آبپخش با انتقاد شدید از اجرای کمربندی، تلاش های گسترده ای در جهت تغییر مسیر کمربندی انجام داده و همواره خواستار چهار خطه شدن مسیر فعلی درون شهری به جای کمربندی آبپخش بوده اند تا جائیکه در این ارتباط رئیس شورای شهر آبپخش با تهدید، از کشاندن موضوع به دفاتر ریاست جمهور و مقام معظم رهبری سخن گفته و اشاره کرده بود: «استاندار [جهانبخش] بداند اگر به خواسته به حق و کارشناسی مردم ولایی آبپخش توجه نشود با دفاتر مقام معظم رهبری و ریاست محترم جمهور مکاتبه خواهد شد و در صورت لزوم با مراجعه به مرکز حضوری کار پیگیری خواهد شد.» در این ارتباط سالاری استاندار بوشهر ضمن تائید پیگیری و تلاش های گسترده مسئولان بخش آبپخش در تغییر مسیر بزرگراه در یکی از یادداشت های فیسبوکی اش نوشته بود: «بحث هایی درباره تغییر مسیر بود که از لحاظ فنی به نتیجه‌ای نرسیدیم بالاخره اهالی آّبپخش تقاضا داشتند که این باعث لطمه می‌شود نهایتا تصمیم گرفته شد از راه میاندشت تا آب‌پخش راه را تعریض کنیم ولی کمربندی انجام خواهد شد و هیچ راهی جز انجام شدن آن نداریم.» سالاری معتقد است امکانات، واحدهای تجاری و رفاهی و خدمات بین راهی و یک ناحیه گردشگری در کنار این کمربندی برای آبپخش دیده شده تا کسب و کار مردم تعطیل نشود بلکه اضافه هم خواهد شد. در محافل گفته می شود که کمربندی یک کیلومتر با شهر آبپخش فاصله دارد، واقعا نهایت فاصله ۳۰۰ متر است که تا ۱۰ سال آینده این ۳۰۰ متر هم به شهر اضافه خواهد شد.” اما اکنون که در آستانه سفر مقام عالی وزرات راه و شهرسازی به استان هستیم، از یک سو شاهدیم بازدید از پروژه گذر آبپخش و میزان پیشرفت آن اصلا در برنامه سفر ایشان گنجاده نشده و از سویی دیگر می شنویم که رئیس شورای شهر آبپخش در برخی جلسات خبر از کلنگ زنی پروژه چهاربانده سازی محورهای ورودی و خروجی شهر آبپخش تا میاندشت و پل کلل تا پایان سال می دهد. به نظر می رسد آنچنان که استاندار بوشهر اشاره کرده، بزودی شاهد چهاربانده شدن محور میاندشت به آبپخش باشیم اما سوال اساسی اینجاست وقتی اعتبار لازم برای کلنگ زنی پروژه جدید حوزه راهسازی در بخش آبپخش وجود دارد، پس چرا پروژه ملی بر زمین مانده قبلی چندین سال است که خاک می خورد؟ آیا تصور اینکه گذر آبپخش بالاخره تغییر مسیر داده و قرار است همین راه فعلی تعریض شود به نحوی که از وسط شهر بگذرد، به واقعیت نزدیک نیست؟ آیا دست هایی که در تمام این سال ها تلاش نمودند ضمن ایجاد وقفه در تکمیل کمربندی که منجر به از دست رفتن جان و مال تعدادی از هموطنان شد، سرانجام موفق شدند منویات خود را به سرانجام برسانند و مسیر گذر مذکور را تغییر نمایند؟