دشتستان بزرگ- دی سامی: صُو کِ راساویدُم طِوقِ معمول چیشِ نِشُشته واتساپِ واز کردُم تا عضو گروهِ بورس بازانُم؛ گفتُم سر‌قضا جیگرم خین واوی بَس که تو ای گروه وُ او گروه بُردِنُم؛ تو هِمی فکرل بیدُم کِ سِکی پیام دا: دی سامی مییِی چَن تا بشکه نفت بوسونیم؟ گفتُم: سکی مِی زِده سِرِت؟ گو: دولت هاسی پیش فروش میکنا؛ میگن خوعِ؛ گفتم: مِی هر کی راساوی گو یه چی خوعه تو بُیَس وُ رُفتاوی دینداش؟ هِنی نفهمیدیه هر چی کِ دولت میگو بُیَس برعکسش کنی؟ بیو دمِ درِ فدح بینم، ماسکتم بزنیا؛ گو: باشه اما شرط داره؛ گفتم: چه شرطی؟ گو: دوش کِ وُ دکونِ عام مختار میمِدی صحرا، یِ شیشه‌ی شکلاتی تو نیلونِت دیدم؛ تا دَس توش نکردیِ وُ آلوده نواویده بیارش تا قاشقی وَش بخارم؛ گفتم سکو مو آلودش میکنم؟ ایسو مو بُیَس زهلم وُ تو برا؛ بخالت نمیفهمم دیه چییِلِتِ ضد عفونی نمیکنی؟ ور خُت میگی یکشه کرونا گرفتمه و لاقل تا یکی دوماه دیه نمیگیرم؛ فکر دی بوآتم کردیه؟ یه گل پُر میا وَم میگو آلودش میکنی؛ چه دنیُیی واویده، مالُمِ بدُم مِنتم بکشُم؛ مویلِ قط کردم و شیشه‌ی شکلاتی یِ ورداشتم رفتم دم در دادمش گفتم: بییَه نواله کو؛ همیطر که قاشقکوعه میبرد تو دهنش گو: دی سامی گروهمه دیدیه؟ پاک زنل کیچه توشن، الا صغو چیش سفید؛ نمیارمش، اصن نمیخام یه قرونم سود کنه؛ گفتم: سکو والا تو برادریته ثابت کو بعد ادعای ارث و میراث کو؛ بورس بالا دومن داره، بُیس خیلی حواست بوآ؛ اما تو خو پیل نداری، چنه میخی از دس بدی؛ سکی که قاشق دومی یِ خارد، دی خطِ شیشه ی شکلاتیه کروندُم؛ قاشق سِیُمی کِ اومه بالا دیدم تا النگونلشِ نی؛ گفتم سکی، اخو کار خوته کردی؟ النگونل لا نادی؟ همطر که مث یاسی یَل چی میخارد گو: دی سامی برو سی کو شازو دوهفته یِ اومده بورس یازده ملیون سود کرده؛ گروهه واز کردم گفتم کو شازو؟ تو گروه نیسش خو؛ خندس گو: اسم خوشه ناده گرگ وال استریت؛ دی حسنم امرو کد بورسیش اومده گفته مُنم بیرین تو گروه؛ راسی دیمم تو بورسه، ککام علی سیش ادارش میکنه؛ خلاصه دی سامی گوش و زنگ بو هرچی ما اسدیم تونم بسو؛ گفتم سکی مو تا خو یاد نگرفتمه فقط عرضه‌ی اولیه میسونم؛ گو: برو زهله ترو، تو و جُیی نِمرسی.
خلاصه، یه هفته ای گذشت؛ شازو یازده ملیون سود کِ؛ سکی ده ملیون؛ دی حسن و دی علی یم همیزا؛ مونم دویست تومن؛ واویده بیدم بینزه ی دهن بورس بازل کیچه؛ هر روز که گروهِ واز میکردم تا شپُ کلِ؛ صب گه ساعت هشتُ نیم پیام میومه که ورچوکین فلان سهمه بوسونین؛ تا ظهر باز ایه بفروشین؛ سیم نوسان روزانه یم میگرفتن؛ نمی سکی کمو پیج اینستایه شی چیش کرده بی و سیگنال تو گرهش صادر میکِ؛ تا ایکه روزل اخر هفته‌ی بعدش، صُو گه گروهه واز کردم تا شیونِ؛ بورس تو هم واگُلُمبِسِی؛ شازو خوش تنا شش ملیون ضرر کرده بی؛ هُی کمک تو فدح دی علی راساوی؛ رفتم تا اعضای محترم بورس پاشونِ دراز کردنه با فاصله دومتری تو فدح دی علی نشسنه؛ گفتم ها چطونه؟ می مُر گوروفه واویدین؟ شازو گو: بُیَس خومه بکشم؛ یه رَهی دِسُم بیدین؛ فقه بُیَس الکل صنعتی بخارُم یکشه واوم؛ از بعضی بیس کاسه ی گدایی دس بگیریم؛ گفتم: شازو والا بیشی سر جات؛ گدای بینا بعض گدای نابینایِ؛ سکی گو: دی سامی ای مو دِ غیر عرضه اولیه چی اسدم بیو بِزِ پس دسم؛ دِی، دِی شیشه وایتکسیِ بیار بخارم یکشه واوم؛ گفتم: وایتکس بخاری یم غیری که آلوده ی درداوی هیچ ثمری سیت نداره؛ بیشین سرِ جات، تونم سر مردم؛ فعلا تنها کاری که میترین کنین ایه که صَورش بدین اَلد واوو؛ و حرکت کردم سی خونه؛ تو دروازه که در اومدم تو قدِ صُغو خاردم؛ صغو گو: دی سامی چه خوره باز سکی معرکه گرفته؟ هرساعت یه چی داره؛ خندسُم گفتم: هیچش نی فقط کمی شکست بورسی خارده؛ گو حقشه، تا نخا پِی مو سراسری کنه؛ برو وش بگو صغری خوش کلاس رفته، نمیا پُی بندول کانه ی تو بره تو چَه که تو قد ره بندول بپوکه سر پوز واریاوو… والله بخدا…