دشتستان بزرگ: علی پیرمرادی، پیر رسانه های استان بوشهر و کسی که تمام عمر خود را وقف مردمش کرد. چهره ای که همه با متانت و مهربانی می‌شناختند و در نهایت در ۷۱ سالگی دیار فانی را وداع گفت.

پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ، در این راستا، نگرخواهی را انجام و دیدگاه جمعی از مردم را از اقشار مختلف کاری در خصوص شخصیت این عزیز سفرکرده، جویا شد که خالی از لطف نیست.

دشتستان بزرگ- عباس راستی: زنده یاد علی پیرمرادی انسانی شریف نجیب مهربان آرام فروتن و دلسوز بود که بنده در طی چند سالی که در خدمت فرهنگ و هنر شهرستان هستم از نزدیک شاهد خدمات خالصانه و صادقانه و زحمات بی هیاهوی وی بودم.

زنده یاد علی پیرمرادی فردی خستگی ناپذیر و با روحیه وظیفه شناسی شناخته می شود.

خاطره خاصی ندارم ولی شاهد بودن که ایشان همواره در انعکاس خبرهای فرهنگی و هنری که در آن فعالیت داشته همواره پیشقدم بودند و به عنوان فردی دلسوز و پای کار بهترین نقش را در حوزه‌های فعالیت رسانه ای ایفا می کردند

این خبرنگار با سابقه و متعهد در سال های فعالیت رسانه خود با بسیاری از اهالی رسانه در زمینه اعتلای شاخص های فرهنگی و هنری این دیار اقدامات شایسته ای را رقم زد و بدون شک ایشان به عنوان یادگاری ماندگار باقی خواهد ماند.

روحش شاد و یادش جاودان

دشتستان بزرگ- وحید سه کناری: علی پیرمرادی را از قدیم ایام میشناسم چون هم محله پدری ما در علی آباد بود.

اولین بار داستان زندیگیش را از پدرم شنیدم، پدرم می‌گفت با وجود اینکه می توانست با شانسی که در بلیط بخت آزمایی به وی رسید، بهترین و مرفه ترین زندگی را در تهران داشته باشد اما با گذشت و تعصب، با آن پول برای مردم روستای آبا و اجدادی خودش لوله آب شرب کشید و برای بچه ها ی شهرش برازجان مدرسه ساخت.

بعدها که بزرگتر شدم بیشتر با وی آشنا شدم و در محافل فرهنگی و اجتمایی ایشان را می دیدم و با روحیات و منش ایشان بیشتر آشنا شدم.

گاه گاهی که کنار خیابان یا در حال عبور می‌دیدمشان سوارش می کردم و تا مقصدش با هم گپ و گفتی می کردیم.

علی پیر مردادی در زندگی دنبال چیزی برای خودش نبود ، متعصب به دشتستان بود ، او دنبال طرح مشکلات و بالا بردن آگاهی مردم دنبال راهکارهایی برای بهتر شدن شرایط بود، به موضوعات و اتفاقات شهر حساس بود. این اواخر که واتس آپ آمده بود و فضای مجازی جای روزنامه های کاغذی را گرفته بود هر ازچندگاهی پیام های که از گزارشات میدانی یا کم و کمبود ها در گروه ها به اشتراک میگذاشت، نشان میداد هنوز هم دنبال طرح مشکلات مردم است و به شهر تعصب دارد، علی پیرمرادی مرد تنها و وارسته خود ساخته ای بود که برای مردم نوشت تا آخر در کنار مردم ماند

روحش شاد و یادش گرامی