دشتستان بزرگ- فاطمه احمدی پور: مدارس از نیمه اسفند ماه، با خانه نشینی دانش آموزان تعطیل شد، این مهمان ناخوانده ی منحوس، تقریبا از اواخر سال تحصیلی گذشته، چرخه تحصیل را در کشور ناقص کرد و تقویم آموزشی را به کما برد، به همین دلیل وزارت آموزش و پرورش با راه اندازی شبکه آموزشی شاد، برگزاری کلاس های آنلاین را در پیش گرفت و با برگزاری امتحانات به صورت آنلاین یا حضوری، پرونده سال تحصیلی قبل بسته شد.

به گزارش دشتستان بزرگ، در حالی کم کم به روزهای بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید نزدیک می‌شویم که امسال به علت اپیدمی کرونا، نحوه فعالیت مدارس در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و هنوز به صورت دقیق مشخص نیست که دانش آموزان مانند هر سال باید با حضور در کلاس‌های درس و رو در روی معلمان به کسب علم و دانش بپردازند یا اینکه مانند ماه‌های پایانی سال تحصیلی گذشته از پشت گوشی‌های هوشمند سعی در برقراری ارتباط با معلمان داشته باشند.

این در حالیست که والدین دانش آموزان ضمن اینکه به دلیل دغدغه‌ای که برای سلامت فرزندانشان دارند، رغبتی بر حضور فیزیکی دانش آموزان در مدارس ندارند. البته باید در نظر داشت این دغدغه برای خانواده‌هایی که توان مالی بالایی نداشته و نمی‌توانند گوشی هوشمند در اختیار فرزندانشان قرار دهند رنگ و بویی دیگر داشته و مشکلاتی بیشتر و جدی تری متوجه آنهاست.

ترس از بازگشایی مدارس، به یکی از بزرگترین دغدغه های مردم تبدیل شده، چرا که نمی توان از کودکان، انتظار رعایت دقیق پروتکل های بهداشتی را داشت، پروتکل هایی که گاهاً افراد بزرگسال نیز در رعایت آن با مشکل مواجه می شوند و اینجاست که دوئل تحصیل و جان به میان می آید.

تماس های زیاد کودکان مدرسه با یکدیگر ممکن است خطر ابتلا به بیماری کرونا را افزایش دهد و با توجه به اینکه امکان انتقال بیماری در هرگروه سنی وجود دارد، می توانند ویروس کرونا را حداقل به اندازه بزرگسالان در جامعه منتشر کند.

در اکثر کلاس های بالای ۲۰ نفره مدارس، هیچوقت نمی توان فاصله گذاری لازم را فراهم کرد، همچنین فضاها در مباحث گردش و تهویه هوا استانداردهای لازم را ندارند و طبیعتا با سردشدن هوا در پاییز و همزمان شدن آن با شیوع آنفلوانزا و حضور مدام دانش آموزان در فضای بسته، می تواند انتظار طغیان دوباره این بیماری مهلک را داشت.

با تمامی این شرایط، رییس جمهور در جلسه ستاد مقابله با شیوع کرونا از طرح حضور سه روز در هفته خبرداد، یعنی در طول هفته، هردانش آموز می بایست سه روز در مدرسه حضور داشته باشد، به عبارتی، هر معلم باید یک درس را دوبار تدریس کند و مابقی روزها را به آموزش مجازی بپردازد.

این در حالی است که تاکنون مشاهده شده، آموزش مجازی جز تنش درخانواده و هزینه تراشی عملا هیچ بار علمی مفیدی برای دانش آموزان ندارد خصوصاً دانش آموزانی که از نظر هوشی ضعیف بوده یا خانواده هایی که چند فرزند محصل دارند، قطعا دانش آموزان با پایه ی علمی ضعیف به پایه های بعد ارتقا پیدا می کنند.

ضمن اینکه در شرایط فعلی کشور، بسیاری از خانواده ها، دچار کساد کار شده و توانایی اینکه هرروز اینترنت گران قیمت تهیه کنند را ندارند، مشکلات آنتن دهی در مناطق دور افتاده، عدم آگاهی معلم به نرم  افزارهای تولید محتوا و نیز افزایش قیمت گوشی های تلفن همراه سرسام آور نیز قوز بالای قوز شده است.

پایین بودن سرعت اینترنت یکی از مشکلات اساسی تدریس در این فضا برای معلم و دانش‌آموز است، چرا که معلم بیشتر از اینکه بر محتوای درسی تمرکز داشته باشد، نگران آپلود به موقع ویدئوها و مطالب ارائه شده است، در بیشتر مواقع این ضعف سبب قطع ارتباط کلاس‌ها نیز می‌شود.

معلم، خانواده و دانش‌آموز هیچ کدام برای بهره‌مندی از این فضا آموزش ندیده بودند، تا امروز در همه دوره‌های آموزشی هشدار داده می‌شد از این فضا دوری کنند و در شرایط کنونی بدون هیچ آموزشی از آن‌ها خواسته شده، همه فعالیت خود را در این فضا انجام دهند!

در حالی که باید بستری فراهم شود و آموزش‌های لازم به معلمان و دانش‌آموزان داده شود تا بعد از این دوران، از فضای مجازی به عنوان یک ابزار در تعلیم و تربیت استفاده کنند.

در این روزها که معلمان علاوه ‌بر دغدغه‌های همیشه خود، دغدغه دیگری به نام آموزش مجازی دارند، باید دید چه راه‌هایی برای بستر سازی مناسب این آموزش وجود دارد و در آینده با ایجاد و فراهم کردن بستر نرم‌افزاری و سخت‌افزاری آن گامی برای پیش بردن آموزش مجازی برداشت.

حال باید پرسید آیا آموزش و پرورش استان بوشهر آمادگی لازم برای بازگشایی مدارس و فراهم کردن شرایط فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل های بهداشتی را دارد؟

آیا آموزش مجازی و برگزاری کلاس های آنلاین می تواند سطح دانش محصلان را تا حد مطلوبی ارتقا دهد؟

و در نهایت، دولت و ستاد ملی مبارزه با بیماری کرونا بر اساس چه معیارهایی تصمیم به بازگشایی مدارس گرفته است؟!