دشتستان بزرگ- بهرام قاسمی: به هر حال معایب زیادی در این آموزش‌ها وجود دارد که متأسفانه هنوز آموزش وپرورش نتوانسته ان‌ها را برطرف کند.

مورد دوم معایب کار از نظر من معلم، چون خودم یک فرهنگی هستم واین کلاس‌ها را برگزار میکردم ومیدانم چه سختی‌هایی را معلمان متحمل میشدند البته بیشتر معلمان خانم از صبح علی الطلوع تا پاسی ازشب چگونه حضور وغیاب‌هایی برگزار میکردیم یا درس میپرسدیم با تمسخر‌های دانش آموزان ودم برنمی آوردیم حتی حضور پدر‌ها یا مادران را سر کلاس‌های مجازی تحمل میکردیم نمیدانستیم ایا دانش آموز سر کلاس است یا پدر ومادرش وآیا تا آخر کلاس تحمل میکنند بمانند یا خیر؟

ایران سناریوهای مختلفی برای بهبود وضعیت آموزش در منزل را طراحی و اجرایی کرد که از جمله آنها می‌توان به آموزش دروس از طریق شبکه تلویزیونی آموزش، تهیه لوح‌های فشرده آموزشی و تدوین درسنامه اشاره کرد.

آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها تمام تلاش خود را بکار گرفتند که دانش آموز و دانشجویی از کسب آموزش‌های لازم باز نماند، ولی نبود زیرساخت‌ها در برخی مناطق بویژه مناطق روستای و همچنین پایین بودن سطح درآمد برخی از اقشار بخصوص در حواشی شهرها موجب شد این سیکل آموزشی به طور کامل انجام نشود.

علاوه بر این وجود والدین بی‌سواد و کم سواد هم در پیش نرفتن مطلوب این برنامه‌های آموزشی تاثیر گذار بود، فایل‌های صوتی که دانش آموزان برای معلم‌های خود در این ایام ارسال می‌کنند و تعدادی از آنها هم که در فضای مجازی منتشر شده گویای این است که دانش آموزان علاوه بر استرس یادگیری دچار اضطراب ناشی از عدم درک و همراهی والدینشان هم شده‌اند.

یکی از این فایل‌های صوتی که مردم را هم بسیار تحت تاثیر قرار داده مربوط به پسربچه‌ای در یکی از شهرهای کردستان است که با زبان کُردی و دلی تنگ با معلمش حرف می‌زند و از نحوه برخورد والدینش و اینکه نه تنها او را در یادگیری درس‌هایش کمک نمی‌کنند بلکه به مانعی هم برای استفاده او از تلویزیون، لوح‌های فشرده و گوشی همراه شدند، گلایه‌ می‌کند.

جای خالی تدریس آنلاین در تربیت معلمان

سالهاست که اخباری از هوشمندسازی مدارس در کشور می‌شنویم اما معلمان  نه در دانشگاه فرهنگیان و نه در دوره‌های ضمن خدمت دوره تدریس آنلاین را تمرین و تجربه نکرده‌اند. قاعدتا تدریس آنلاین متفاوت با تدریس زنده است و ارتباط، تعامل، بازخورد، یادگیری، یاددهی، ارزشیابی و مدیریت کلاس درس در فضای اینترنت نیاز به سیستم‌های مدیریت یادگیری تخصصی و ابزارهای تدریس خاص دارد.

از سوی دیگر اگر قرار است آموزش مجازی به عنوان راهبردی برای توسعه عدالت آموزشی محور کار قرار بگیرد باید به این پرسش پاسخ داد که آیا برای  چالش‌هایی همچون تأمین زیرساخت‌های اینترنتی و دسترسی دانش آموزان مناطق محروم و روستایی کشور چاره‌ای اندیشیده‌ایم؟

در تعطیلات کرونایی اخیر، آموزش و پرورش ساز و کارهای متعددی با محوریت آموزش از راه دور پیش گرفته است و بیشترین تمرکز ارائه آموزش از طریق تلویزیون برای دانش‌آموزان است.

۵ مشکل آموزش مجازی در تعطیلات اخیر

روش‌های آموزش مجازی البته با کاستی‌ها و مشکلاتی هم همراه شده که مرکز پژوهش‌های مجلس برخی از کاستی‌ها را اینگونه شرح داده است:

۱- برخی از دانش‌آموزان از تلفن همراه و فضای مجازی والدینشان استفاده می‌کنند این در حالی است که والدین شاغل در طول روز در خانه حضور ندارند و همین موضوع دسترسی این دانش آموزان به آموزش‌های الکترونیکی ارائه شده در بستر فضای مجازی را محدود می‌کند.

۲- برخی دیگر از دانش‌آموزان و اولیا اساساً دسترسی به فضای مجازی ندارند و برنامه‌های آموزشی تلویزیون ویژه دانش آموزان عادی  است و دانش‌آموزان با نیازهای ویژه همچون نابینا و کم‌بینا، ناشنوا و کم شنوا از این گونه آموزش‌ها بی‌بهره‌اند.

۳- فشردگی و محدودیت زمانی برنامه‌های آموزش تلویزیونی از دیگر مشکلات آموزش مجازی است به نحوی که تنها برخی دروس آن هم در مدت زمانی کوتاه حدود ۲۰ دقیقه ارائه می‌شود.

۴- فرآیند آموزش عملی شامل ارزشیابی آغازین، ارائه درس، بازخورد‌گیری و ارزشیابی پایانی است در حالیکه آموزش مجازی تلویزیونی که در حال حاضر ارائه می‌شود به ارائه درس محدود است و تحولات یادگیری و پایش آن صورت نمی‌گیرد،  این نوع از آموزش‌ها از جنس آموزشهای الکترونیکی تعاملی نیست بنابراین نمی‌توان از تحقق هدف یادگیری با اطمینان سخن گفت.

۵- برنامه‌های آموزش تلویزیونی رسانه ملی در حوزه آموزش و پرورش همه دروس را در بر نمی‌گیرد و عمدتاً شامل دروس پایه است با توجه به ماهیت تلویزیونی آموزش‌های اخیر وزارت آموزش و پرورش و نوع مشارکت دانش آموزان در این گونه آموزشها تضمینی برای مشارکت دانش آموزان در فرایند آموزش وجود ندارد و نمی توان دریافت که چه تعداد از دانش آموزان مشارکت دارند و بر اساس آن قضاوت کرد که نیاز به جبران فرصت‌های از دست رفته است.

آموزش و توانمندسازی معلمان در حوزه آموزش الکترونیکی یکی از پیش‌شرط‌های آموزش مبتنی بر فناوری و آموزش الکترونیک است، تا به امروز دانشگاه فرهنگیان و آموزش وپرورش چشم اندازی برای این موضوع نداشتند، در شرایط فعلی نیز آموزش های مجازی به صورت پراکنده و بدون زیرساخت و برنامه مشخص در حال انجام است و خبری از محتوای الکترونیکی، تعاملی و چند رسانه ای نیست اگر قرار باشد، آموزش مجازی به عنوان یک رویه ادامه یابد قطعا باید به تربیت فناورانه معلمان دقت کرد.