دشتستان بزرگ- خورنگار معروف: رسیدم فَرمونداری تا پاک هاسِی شیوَن می کنن، گفتم مُرد؟؟؟
گفتن نه یااااا
پُشتش دیدم لیک آمبولانس راساوی
گفتم خُو دی هیچ دیه، فَرموندارش نکردن تا سِکته کرد، عُمودی اومه دِراز کش رفت…
یه سرباز لِجمار بَدوَختی اونجو بی گفت فَرموندار کُجیا، تایید صلاحیت کاندیدل مجلس اومدا.
گفتم شوخی نکو، گفت برو اتاق کناری سی خوت سِی کُو.
رفتم تا هر چی کُت و شلواری وُ کاندید جَمعِشون جَمع وو نِشِستن پُی چِی قِلیون وُ میزنن تو سِرِشون
گفتم هِمی کارله کردینه که قُولِتون نکردنه نه.
سِی کردم تا از دَم رِدِشون کردنه، از او که می گفت فلانی وو فلانی پُشتمه، تا او که پیل میلیاردی پُشت دِسِش بی وو او که ۶۰۰نوکر دِم خونَش داشت وُ ری ادعاش زلزله میومه
یکیش که همیشه می گفت رَای مال خومه وو بعدِ خوم دی حِرومه، گفت نَه مو از هُمو اول شانس نداشتم، اومدم فَرمونداری ثبت نام کنم، پیش پا زِدُم وا پوز واری واویدم، اومدم اسم بنویسم خودکار کِپ کرد
یکیش گِپِشه قطع کرد وُ گفت تُو چهارتا چهارتا زَن می سونی، همی چیِلَم داره، می فهمن بِری مجلس چهارتا تِهرونی هم میا ریتِرِش، مدارک بردنه که رِدِت کُنن
یه مَرتِبه اومه وسط گِپِش وُ گفت بَحث ناموسی نکُن هاسِی ری خط قِرمِزُم دست مِیلی.
سِی کِردُم تَه سالُنِکو یکی نِشِسه وو چهارتا فاکتور وُ ماشین حِساو جُلوشه، رفتم وِرِش تا هُمو بَدرِغوِتیه که ادعا کِرده بی میخوا سی شهرمون دَریا بِزِنه، اَعصاوش خُورده وو موروکی واویده.
گفتم چِته مِی؟ چِه میکنی؟ گفت حِساو کِتاو مُرغِلی که دادمه مَردُم خاردنه وو دِسُم دَر رَفته…
ادامه دارد…