دشتستان بزرگ- فاطمه احمدی پور: پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ در روزهای شنبه به معرفی جمعی از ورزشکاران این شهرستان پرداخته و با انجام مصاحبه و یا ارائه مطالبی، در راستای شناساندن این عزیزان، تلاش دارد.

این هفته شما را دعوت می کنیم به خواندن افتخارات و فعالیت های عضو تیم ملی شطرنج کشور که خواندن آن خالی از لطف نیست.

-لطفا خودتان را بیشتر معرفی بفرمایید

درود و عرض ادب، بنده مجید باقری هستم متولد سال۱۳۶۳ اهل دشتستان کارشناس ارشد حسابداری هستم و از سال ۱۳۷۰یعنی ۷سالگی شطرنج بازی می کنم و کارشناس مالی اداره کل آموزش فنی و حرفه ای استان بوشهر هستم.

مهمترین افتخارات خود را در رشته شطرنج بگویید ؟  

بنده از سال ۱۳۸۹افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی ایران را دارم و عضو تیم ملی شطرنج کم بینایان و نابینایان جمهوری اسلامی ایران می باشم.

دارنده عنوان نایب قهرمانی مسابقات پاراآسیایی ۲۰۱۸ اندونزی و فنی ترین بازیکن مسابقات المپیاد جهانی ۲۰۱۰ آنتالیا در ترکیه.

قهرمان مسابقات دانشجویان کشور در سال ۱۳۸۳ و چندین مدال رنگین در بخش دانشجویان منطقه یک دانشگاه آزاد اسلامی.

دارنده سه عنوان قهرمانی انفرادی کم بینایان ایران و عناوین قهرمانی متعدد دیگر.

-چطور شد که این ورزش را انتخاب کردید ؟ و از چه زمانی ؟

خب شطرنج یک ورزش سالم و فکری بود که زنده یاد شاهرخ باقری برادر بنده از متولیان این ورزش در دشتستان بودند و سال ۱۳۷۰هیئت شطرنج دشتستان را با تنی چند از ورزش دوستان و اندشمندان دشتستان راه اندازی کرد و بنده را با این محیط آشنا نمود.

-آیا تا بحال در مسابقات انتخابی تیم ملی حضور داشتید؟

همانطور که عرض کردم از سال ۸۹بعد از یک انتخابی طاقت فرسا به عصویت تیم ملی کم بینایان ایران در آمدم و تا کنون بیش از ده سال متوالی در عضویت تیم ملی هستم.

-چه کسانی در موفقیت شما نقش ویژه ای داشتنه اند؟

موفقیت میسر نمی شود مگر در پرتو حمایت های افرادی که ما را دوست دارند و در همه شرایط حامی ما هستند.

پدر و مادر همیشه در صدر این حمایت ها قرار دارند و همچنین همسر مهربانم که در این مسیر سخت مرا یاری نمود و در نهایت زنده یاد شاهرخ باقری برادرم که اولین مربی من بود و نقش بسزایی در موفقیت هایم داشت.

– مربیان خود را نام ببرید؟

اولین مربی نده که برادرم شاهرخ باقری بودند و در ادامه استاد ارجمند بهروز مرادی از استان گیلان که مربی شخصی بنده و مربی تیم ملی.

-چه آینده ای برای خودتان در این رشته متصور هستید؟

با شرایط سخت به وجود آمده و شیوع ویروس کرونا امیدوارم زمینه ای ایجاد شود که در فضایی آرام خود را آماده مسابقات پاراآسیایی۲۰۲۲ هانگزو چین و کسب مدال خوشرنگ طلای آن مسابقات نمایم.

-الگوهای شما در ورزش چه کسانی هستند ؟

الگوهای ورزشی بنده در بخش بازیکنان خارجی استاد برجسته شطرنج هندوستان آقای ویسواناتان آناند از برترین جهان هستند و در ایران استاد دوست داشتنی فداراسیون جانی شطرنج بهروز مرادی می باشند. اما در بخش غیر از ورزش از پدر و مادر و همسر مهربان و فداکارم الگوبرداری می کنم.

-این رشته قطعا به هوش و تمرکز فراوانی نیاز هست، آیا شما این تمرکز را دارید؟ و آنهایی که شطرنج بازی می کنند افراد آرومی هستند؟ آیا شما اینچنین هستید؟

قطعا این ورزش نیاز به تمرکز بالایی دارد و شیوع ویروس کرونا و بحران اقتصادی این تمرکز به دلایل مختلف سلب شده است که امیدوارم شرایط به زودی بهبود یابد.
در خصوص ورزشکاران این رشته عرض کنم اغلب افرادی آرام هستند.

– با مسئولان چه صحبتی دارید ؟ 

با واژه متاسفم شروع می کنم و با اندوهی فراوان عرض می کنم دشتستان دوست داشتنی پر از افراد مستعدی بوده و هست که اگر فضا برای انها محیا شود و مورد حمایت همه جانبه قرار بگیرند نوید روزهای خوبی را خواهند داد.
متاسفانه تا کنون آنطور که باید و شایسته است از این رشته ورزشی و استعداد های آن حمایت نشده است.امیدوارم خانواده ها و مسیولین آموزش و پرورش و شهرداری به یاری ورزش و جوانان بیایند و زمینه همگانی شدن و رشد این ورزش مفرح را فراهم آورند.

به مسئولین می گویم من برای خودم هیچ چیزی نمی خواهم ولی برای اعتلای جوانان دشتستان تلاش کنید تا استعداد های آنها تلف نشود و مهاجرت نکنند.

خیلی از حمایت های مسئولین مادی نیست یا هزینه چندانی ندارد فقط باید برنامه و همت داشت دلسوز بود و انگیزه ایجاد کرد.

و در آخر صحبت پایانی؟

با تشکر از سایت وزین شما و فرصتی که در اختیار بنده قرار دادید، در پایان قدردانی می کنم از زحمات و حمایت های خانواده، همسرم سرکار خانم پناهی مسئول محترم انجمن شطرنج ایران جناب آقای هدهدی و زحمتکشان ورزش دشتستان.