دشتستان بزرگ- شقایق حمیدیان: پایگاه خبری تحلیلی دشتستان بزرگ در روزهای شنبه به معرفی جمعی از ورزشکاران این شهرستان پرداخته و با انجام مصاحبه و با ارائه مطالبی، در راستای شناساندن این عزیزان اقدام می کند.

به گزارش دشتستان بزرگ، این هفته شما را دعوت می کنیم به مروری بر افتخارات و کارنامه کاری یکی از بازیکنان دو و میدانی دشتستانی که خواندن آن، خالی از لطف نیست.

۱- لطفا خودتان را معرفی بفرمائید.
علی اکبر غلامی هستم ۲۰ ساله ساکن برازجان.

۲- چند سال است که در رشته دو و میدانی فعالیت می کنید و چه مقام هایی کسب کرده اید؟
حدود ۱۰ سال دو و میدانی کار می کنم و چهار سال است که به شکل حرفه ای به آن پرداخته ام، دو مدال برنز، یک مدال نقره، یک طلا کشوری و ۹ مدال استانی کسب کرده ام.

۳- نظر شخصی شما درباره این رشته چیست؟
دو و میدانی ورزشی است که نیازمند صبر و حوصله زیادی می باشد، چرا که باید کلی تمرین کنی.

۴- آیا در رشته های دیگری هم فعالیت داشته اید؟
به فوتبال و ژیمناستیک نیز بعد از دو و میدانی، علاقه پیدا کردم.

۵- وضعیت دو و میدانی کشور چگونه است؟
وضعیت نسبتا خوبی داریم.

۶- چطور با این رشته آشنا شده و به آن روی آوردید؟
از طریق مسابقات مدارس با این رشته آشنا شدم.

۷- چه آرزوهایی در این زمینه دارید؟
روزی بتوانم در فینال المپیک حضور پیدا کنم.

۸- اهداف شما چیست ؟
قطعا هر ورزشکاری هدفش بزرگش ورود به المپیک است.

۹- آیا از لحاظ مالی تامین شده اید؟
متاسفانه آن طور که باید، از لحاظ مالی حمایت نشده ایم.

۱۰- امکانات و سالن ورزشی دو را در دشتستان چگونه ارزیابی می کنید؟
همه چیز خوب است ولی متاسفانه اولین نیاز ورزش دو و میدانی پیست تارتان می باشد که ما بیش از یک سال است که در انتظار احداث آن هستیم، ولی خداروشکر که مربی خوب و دلسوزی مثل آقای دهقان همیشه درکنارمان است.

۱۱- الگوی ورزشی شما چه کسی است؟
جاستین گتلین

۱۲- آیا زمانی که وارد این رشته شدید به قهرمانی جهان فکر می کردید؟
فکرش را نمی کردم که تا این اندازه پیشرفت می کنم، ولی از این که هستم راضی نیستم، هدفهای بزرگ تری دارم.

۱۳- چند ساعت در روز تمرین می کنید و برای اینکه به تمرینات تان رسیده و افتخار جهانی کسب کنید از چه چیزهایی گذشتید؟
سه ساعت در روز ورزش می کنم اما بخاطر ورزشم از بسیاری خوش گذارنی ها و مسافرتی گذشته ام.

۱۴- یک خاطره تلخ و یک خاطره شیرین از این رشته به خاطر دارید؟
آسیب دیده گی در مچ پایم که باعث شد مسابقه مهمی را از دست بدهم، خاطره ای که همیشه در ذهنم است، مسابقه شهرکرد می باشد که همراه با مربی مان آقای دهقان رفتیم و نتیجه دل خواهامان را به دست آوردیم و مسابقه خرم آباد که همراه با آقای ابولفتحی رفتیم.

۱۵- صحبت پایانی شما .
تشکر می کنم از مربی خوبم آقای احمد دهقان و آقای مسعود ابولفتحی و آقای اسماعیل که من را در این مسیر حمایت کردند.